Geschreven door S.a. Chakraborty
Uitgegeven door Boekerij / Best of Fatasy
Na de verwoestende slag moet Nahri een nieuw pad voor zichzelf banen, zonder de bescherming van de djinn die haar hart stal, of de prins die ze als haar vriend beschouwde. En dat onder het toeziend oog van een koning wiens troon eens aan haar familie toebehoorde. Eén misstap en haar volk is verdoemd.
Prins Ali is verbannen omdat hij zijn vader durfde te trotseren. Opgejaagd door huurlingen, verdwaald tussen de onvergeeflijke koperen zandbanken van zijn voorouderlijke land, moet hij vertrouwen op de angstaanjagende vaardigheden die de marid, onvoorspelbare water-wezens, hem hebben gegeven.
Deze twee moeten zien te overleven in een wereld die niet meer herkenbaar voor hen is. Maar wanneer hun wegen weer kruisen, begint er iets te broeien in de stad. Maar niet alleen binnen, ook buiten de stad is een hoop gaande. En dat heeft iets te maken met een oude bekende…
De Bronzen Stad was één van mijn favoriete reads het jaar dat deze uit kwam. Ik was omver geblazen door de fantastische worldbuilding die op momenten die realiteit reflecteert, maar tegelijkertijd een ontzettend fantasierijk was met magische krachten en wezens. Hoewel ik hem fantastisch vond, was het wel nogal een pittige read, dus heb deze wel gereread voordat ik in dit boek sprong. En daar heb ik geen seconde spijt van gehad. Het was zo heerlijk om de Koperen Koning in te springen met alle kennis vers in je gedachten. Dat maakte dat ik er meteen heel lekker in zat.
Ik was persoonlijk wel een beetje verbaasd over de time gap. Ineens zijn we 5 jaar verder en waar Ali ontzettend gegroeid is (kom ik later op terug), is het alsof Nahri die 5 jaar volledig stil heeft gestaan. Dit vond ik zelf erg jammer. Ik had na het einde van deel één de hoop dat het geniepige dat ze op het begin liet zien, weer terug zou komen. Helaas was dat niet het geval. Het voelde bijna juist alsof ze achteruit was gegaan. En aan de ene kant was dat begrijpelijk, omdat ze haar volk moet beschermen, maar voelt wel als een anticlimax na dat einde. Wat verder in het verhaal krijgt ze wel iets meer haar vuur terug, gelukkig. Ik hoop dat dit zich door zet in deel 3!
In deel één vond ik Nahri fantastisch en Ali een beetje saai en in dit deel draaide dit juist 180 graden om. Want Ali is meer over zijn jeugdigheid en naïviteit heen gegroeid en is juist veel sterker in zijn schoenen gaan staan met goede ideeën en een sterke kracht. Ik keek elke keer weer uit om zijn hoofdstukken te lezen. En na het einde van dit deel, kan ik echt niet wáchten om meer te lezen over hem in deel 3.
Het verhaal voelde op momenten een beetje langzaam. Dit gevoel had ik met deel één ook, dus daardoor was ik er wat meer op voorbereid. Ik hield me aan mijn leesplanning van de readalong, waardoor ik om een fijn tempo door het boek ging. Ik heb namelijk soms de neiging om een boek wat minder snel op te tillen bij langzame stukken, maar dat had ik hier daardoor totaal niet. En ik moet daarbij ook aangeven dat er genoeg tussendoor gebeurde om mijn aandacht vast te houden. Want de opbouw naar dat spetterende einde toe? Fan tas tisch.
En als we het dan toch over dat einde hebben. Ik ben hier nog steeds van aan het bijkomen. Na het einde van deel 1 vermoedde ik al dat er weer zo’n gigantische hoogtepunt zou komen waarbij alles samen kwam en ik op het puntje van mijn stoel zou zetten. En ik moet zeggen…ze heeft absoluut niet teleurgesteld. Want wat een einde was dit weer zeg! De specifeiek confrontatie tussen twee personages waar ik al het hele boek naar uit keek was ZO. GOED. Ik wil het gewoon weer opnieuw herlezen. Maar wat heeft ze ons weer achtergelaten op een gigantische cliffhanger zeg. Ik heb even met mijn mond open gezeten na dat einde. Ik wil het liefst NU weten wat er gebeurt. Maar ik ga netjes wachten op deel 3 in het Nederlands. Maareh, Boekerij…? Kunnen jullie deze ergens volgende week ofzo uitbrengen…? I. Need. More.
Dit boek was weer een enorme rollercoaster. Zo eentje waarbij je een flinke tijd omhoog gaat, om dan keihard naar beneden te gaan en in allerlei bochten terecht komt. En waarbij je achteraf alleen maar kunt denken: ‘kan ik nog een keer?’ Ik hoop dat Nahri haar badassheid weer verder vasthoudt in deel 3 en ik wil gewoon nog heel veel meer Ali. En één bepaald personage een hele hoop minder, jullie weten vast welke. Ik kijk er enorm naar uit om de conclusie van deze prachtige serie te lezen, maar ook te zien, want wat zijn de eerste twee edities toch prachtig. Ik kan niet wachten!
8,5/10
Geschreven door Elena Armas
Uitgegeven door Zomer en Keuning
Catalina, de hoofdpersoon in ‘De Spaanse liefdesleugen’, heeft een Amerikaanse vriend en neemt hem mee naar de bruiloft van haar zus. Althans, dat denkt haar familie. Vier weken is echter niet veel tijd om een vriend te vinden en hem ervan te overtuigen de Atlantische Oceaan over te steken naar Spanje. Gelukkig biedt de bloedirritante en arrogante Aaron Blackford zich aan als date, tot ongenoegen van Catalina. Helaas heeft ze niet heel veel andere opties… Kan ze haar leugen volhouden met deze man aan haar zijde?
Ik zag deze een aantal jaar geleden al voorbij komen en toen was ik al meteen zeer geboeid. Dus toen ik zag dat Zomer en Keuning hem ging vertalen, was ik al enorm enthousiast! Ik keek ernaar uit om te ontdekken of het boek de hype waard was. Spoiler alert: dat was hij absoluut!
Ik vind Lina echt een heerlijk karakter, omdat ze in elke situatie zo intens mogelijk reageert. Op sommige momenten is het heel logisch, maar op andere juist totaal niet. Afvallen? Laat ik meteen zo goed als stoppen met eten en alleen maar water drinken. Boos op iemand? Laten we alle communicatie doen via een tussenpersoon terwijl we letterlijk tegenover elkaar staan. Aaron zonder shirt? Lina.exe stops working. Het is fantastisch. Vooral wanneer ze ook nog eens enorm koppig is en Aaron ook. Ik heb me een hoop afgelachen met haar. Ze is heerlijk temperamentvol, maar ook ontzettend liefdevol en stoer.
En Aaron? Daar kan ik wel een volledig essay over schrijven. Op het begin vond ik hem echt verschrikkelijk, maar hoe verder je komt in het verhaal, hoe leuker hij wordt. Hij kan op het begin totaal niet zijn emoties goed uiten, maar wanneer hij dit eindelijk onder controle heeft, kun je niet anders dan dol op hem zijn. Hij is ontzettend passioneel en weet wat hij wil en gaat er dan ook voor. Lina heeft iemand nodig die er voor haar is, maar ook tegen haar kan opboxen. Daardoor werken ze juist zo ontzettend goed samen.
Het verhaal was op veel punten wel erg voorspelbaar, maar dat is vaker met dit soort boeken en vind ik eigenlijk helemaal niet erg. Het is ook gewoon fijn om een boek te lezen waarvan je van tevoren al weet hoe deze eindigt, waardoor je achterover kunt leunen en het over je heen kunt laten komen. De hoeveelheid humor had ik alleen van tevoren niet verwacht. Lina is het type dat eerst doet en dan nadenkt, wat vaak zorgt voor ontzettend grappige scenes. En ook Aaron is ontzettend koppig op momenten en de combinatie tussen die twee maakt het dan ook juist zo grappig. Ik ga geen details geven, maar de scène met het brekende bed? Ik kwam niet meer bij.
Ook de serieuze stukken werden goed opgebouwd. Je weet vanaf het begin dat er een reden is dat ze zo graag iemand aan haar zijde wil, wanneer ze haar ex weer ziet, maar wanneer je het complete verhaal weet, vallen alle puzzelstukjes op zijn plek. Hierdoor snap je ook waarom ze Aaron eigenlijk niet zo dichtbij wil laten komen en zorgt er ook voor dat het conflict tussen hen een logische rede heeft.
Ik heb weer enorm genoten van dit nieuwe pareltje van Zomer en Keuning. Ik vond hem op sommige punten net wat te lang duren, omdat ik heel graag wilde weten wat er ging gebeuren, maar echt storend was het niet. Het is een heerlijk boek voor tussendoor en laat je achteraf op de bank zitten met een grote glimlach op je gezicht. Ik kan zelf niet wachten op het volgende boek van Elena Armas!
8 / 10
