Boekrecensie

De Gevallen Koning recensie

Jude is erin geslaagd om Cardan, de koning van Elfhame, aan haar wil te onderwerpen. Voor een jaar en een dag is hij slechts een marionet, terwijl Jude over zijn koninkrijk heerst. Meer dan ooit moet ze het hoofd bieden aan hofintriges, wisselende bondgenootschappen en aan de slinkse Cardan, die tot alles in staat is om zijn macht terug te krijgen.

Dan slaat het verraad toe, dichterbij dan Jude had kunnen vermoeden. Als ze zichzelf en haar familie in leven wil houden, zal ze de verrader moeten ontmaskeren en haar gevoelens voor Cardan in bedwang moeten houden. Terwijl Jude al haar sluwheid inzet om te overleven, tikken haar dagen op de troon onverbiddelijk voorbij.

Net als het vorige deel is ook deze editie weer uitgevoerd in een prachtige editie met artwork, zilveren edges en een toffe brief van Holly Black zelf. Dit pareltje staat weer prachtig in de kast! Maar een boek kan er nog zo tof uitzien, als de inhoud niks is, voelt het toch een beetje dubbel. Gelukkig is dit boek FANTASTISCH.

Jude is in een situatie waar ze constant achterom moet kijken of er niemand is die haar probeert een mes in de rug te steken. Toen ze de deal maakte met Cardan, dacht ze dat het allemaal wel goed zou komen. Maar nu, maanden later, komt et einde veel te snel in zicht en gaat er een hele hoop mis. Toch blijft ze haar vrouwtje staan. Ik ben dol op haar. Jude is een enorm complex personage die, als puntje bij paaltje komt, zichzelf altijd op de eerste plek zet. Hier kan ik alleen maar van genieten. Jude is een powerhouse en niet bang is om verder te gaan waar anderen stil blijven staan.

Ook Cardan is weer genieten in dit boek. Aan de ene kant is hij woedend over wat Jude hem heeft aangedaan, maar hij begint er steeds meer van te genieten, iets wat Jude niet verwacht had. Hij blijft, op zijn eigen…charmante manier proberen om toenadering te zoeken naar Jude, maar dit gaat allesbehalve goed. Hoewel je denkt hem volledig door te hebben, laat hij in een fantastische plottwist zien dat je Faeries nooit helemaal door kunt hebben.

Een ander personage dat ik in dit boek ontzettend interessant vond, was Nicasia. In deel 1 was het toch maar een irritant kind dat in de weg zit, maar in dit deel leer je veel meer over haar kennen en de onderwaterwereld waar ze vandaan komt, iets wat een belangrijk onderdeel in dit boek vormt. En wat is dit prachtig uitgelegd. Hoe morbide die onderwaterwereld ook is, ik zou er met veel plezier naartoe gaan. Nicasia word toch echt een personage waarvan je gaat houden om haar te haten en ik vind het geweldig.

Door het hele boek heen voel je dat je ergens naartoe werkt. Op sommige momenten wordt het hierdoor wat langdradig, maar wanneer je eenmaal op het punt bent, kun je niet anders zeggen, dan dat het volledig waard was. Door het hele boek zit je op het puntje van je stoel en kun je niet wachten wat het volgende is wat er gaat gebeuren. En toch zie je het totaal niet aankomen. Ik genoot nog meer van dit boek dan van deel 1. De intriges, de plottwists, de personages, wat een fantastisch boek. Ik kan niet wachten wat deel 3 gaat brengen!

9/10

De Wrede Prins recensie

Geschreven door Holly Black
Uitgegeven door Boekerij

Toen Jude zeven was, kwam er een vreemde man langs: een man met gekke kleren, puntige oren en een donderstem. Voor Jude wist wat er gebeurde, haalde hij een zwaard tevoorschijn en vermoordde daarmee haar ouders. Jude en haar zusjes moesten met hem mee, ver weg naar het elfenland Elfhame. Tien jaar later is Jude een opstandige jonge vrouw. Ze heeft het zwaar in Elfhame: ze wordt gediscrimineerd om haar menselijke afkomst en soms zelfs bedreigd. De arrogante prins Cardan is het ergst van allemaal, dus waarom krijgt ze het altijd zo warm als hij in de buurt is? Het tij keert als Jude door Cardans broer, kroonprins Dain, wordt ingeschakeld als spion. Naarmate haar spionnentraining vordert, krijgt ze meer zelfvertrouwen en maakt ze nieuwe vrienden. Eindelijk lijkt ze haar plek te hebben gevonden. Maar in Elfhame is niets wat het lijkt, en wie hoog vliegt, kan diep vallen…

Ik ben verliefd op deze serie. Al zeker twee jaar. Ik heb het eerste deel ooit in Engeland gekocht en ik was meteen verkocht. Maar toen ik hoorde dat hij vertaald werd, was ik zo blij, het boek is het zo waard. Maar ik had echt niet verwacht dat hij zo mooi zou worden! De prachtige gouden randen, de hidden cover en vooral de prachtige illustraties. Ik ben verkocht. Maar genoeg over het uiterlijk.

Dit boek is van begin tot einde een rollercoaster. In een doolhof. Elke keer dat je denkt dat het verhaal een bepaalde richting in gaat, blijkt het uiteindelijk weer niet te kloppen en ga je een onverwachte zijlijn in die je niet eens zag aankomen. En dit gaat door tot de laatste pagina’s. Het is niet vaak dat ik nog verrast word, maar dit boek heeft me constant op het verkeerde been gezet.

Ik heb een flinke girl crush op Jude. Ze is badass, slim, stoer, ontzettend onsubtiel en ik vind het heerlijk. Ze is fantastisch. Ik hou van hoofdpersonages die hun nadelen tot een voordeel omvormen, zonder dat ze ineens allemaal speciale krachten krijgen. Jude werkt hard om haar doelen te bereiken en is niet bang om er slachtoffers voor te maken.

Ik lees regelmatig boeken zowel in het Engels als Nederlands, en er zijn wel wat momenten waarop ik een beetje hik tegen de vertalingen, maar bij dit boek had ik dat totaal niet. De vertaler heeft perfect de tone of voice overgenomen die hoorde bij dit boek en alles zo mooi geschreven. Hier kon ik dan ook erg van genieten.

Ik heb ontzettend genoten van dit boek en ben Boekerij dan ook erg dankbaar om ambassadeur te zijn van deze serie. Ik vind het zo heerlijk als boeken me verrassen en er badass personages in voorkomen. En al helemaal als zulke fantastische verhalen ook nog eens in een wonderschoon jasje zijn gestopt. Ik kan nou al niet wachten om de volgende delen te bewonderen, maar daar moeten we nog even geduld voor hebben. Maar deze prachtige serie is dat zeer zeker waard!

8/10

@TheQueenOfGeek

Recensie Huis van Aarde en Bloed

Bryce Quinlan geniet met volle teugen van alles wat Crescent City te bieden heeft. Maar dan worden er meerdere gruwelijke moorden gepleegd en stort haar leven volledig in. Twee jaar later doet ze alles om zich zoveel mogelijk af te leiden. Maar wanneer de moorden weer beginnen, wordt Bryce gedwongen samen met de gevallen engel Hunt Athalar op zoek te gaan naar wie of wat de boel op zijn kop zet. De vraag is, is de waarheid de consequenties waard…?

Ik kon niet wáchten om dit boek te lezen. Ik ben erg fan van de boeken van Sarah J. Maas, maar regelmatig zijn haar eerste delen niet altijd even sterk in mijn mening. Dus ik was benieuwd hoe dit zou zijn met haar eerste adult verhaal. Dus ik dompelde me volledig onder in dit verhaal, wat ook niet moeilijk was met 936 pagina’s…

Lees de rest van mijn recensie hier op Fantasywereld.

Recensie Nocturna

Geschreven door Maya Motayne
Uitgegeven door Moon Young Adult

Finn is een dief die haar gezicht met haar magie kan veranderen. Handig, maar daardoor kan ze zich bijna niet herinneren hoe ze er écht uitziet.
Alfie is een prins die nooit voorbestemd was om koning van San Cristobal te worden. Maar als zijn oudere broer wordt vermoord, verandert zijn lot voor altijd.
Finn en Alfie raken verwikkeld in een stormachtig avontuur wanneer ze samen per ongeluk een duister kwaad ontketenen. Een kwaad zo groots, dat het de wereld kan vernietigen. Finn en Alfie moeten alles op alles zetten om hun fout terug te draaien.

Nerdygeekyfanboy ging naar het Moon Young Adult evenement. Helaas heb ik een zaterdagbaan, dus kon ik er niet bij zijn. Maar bij dit evenement kreeg je het boek Nocturna mee. Nou had hij deze al, dus kreeg ik hem in handen! Ik heb rondom dit boek ook een readalong gehouden. Lees hier wat ik van het boek vond.

De eerste paar chapters vond ik erg interessant. De sfeer werd goed geschetst en ik vond de krachten erg boeiend. De karakters vond ik wel een beetje cliche, maar op het begin stoorde ik me hier nog niet zo aan. Maar hoe verder ik kwam, hoe meer ik me aan dit boek begon te irriteren.

Het verhaal heeft te veel ‘de kleuren van magie’ invloeden. Misschien dat ik dat zo opvallend is aangezien ik net hiervoor deel 2 ervan had gelezen. Maar een prins met speciale krachten die een donkere kwaad loslaat en dit moet oplossen met behulp van een felle dame? Iets te veel hetzelfde. Ook de krachten die Alfie heeft, lijken er veel te veel op. Hierdoor werd het verrassende wel een beetje weggehaald van dit boek.

Ook de personages bleven maar een beetje vlak. Alfie heeft weinig inhoud op zijn ‘quest naar het redden van zijn broer’ na. Finn was daarentegen wel een stuk interessanter, maar ook wel redelijk cliché. Ook de ‘bad guy’ Ignacio had weinig inhoud. Een typische bad guy zonder enige remorse. Erg jammer, want met bad guys kun je vaak juist zo uitpakken!

Over het algemeen was de verhaallijn wel interessant. Maar veel hiervan, en dan vooral de gevechten waren erg voorspelbaar. Daarbij was het einde ook echt een teleurstelling. Ik had nog best wel wat verwachtingen voor het einde, maar er werd veel te makkelijk een einde aan gebreid.

Maar wat me persoonlijk het meest irriteerde? Waarom. Zo. Vaak. Het. Woord. MALDITO?!? Mijn god, er waren momenten in dit boek dat ik me niet kon concentreren op het verhaal doordat dit woord zo vaak werd gebruikt. Op momenten stond het 2 a 3 keer in een alinea. Ik vind het tof dat er Spaanse invloeden in zitten, maar dit was een beetje teveel van het goede. En daarnaast denk ik dat het veel leuker was geweest om deze Spaanse elementen ook in de omgeving te plaatsen, want nu merkte ik daar vrij weinig van.

Hoewel ik het een leuk boek voor tussendoor vond, ben ik wel een beetje teleurgesteld. Ik had hoge verwachtingen van dit boek, maar dit is helaas niet uitgekomen. Er had veel meer in kunnen zitten dan er op dit moment in zat. Ik denk dat het ook echt moeilijk is om nog iets verrassends in de wereld te brengen. Helaas was dit het niet.

6,5/10

The Queen Of Nothing recensie

Geschreven door Holly Black
Uitgegeven (EN) door Little, Brown Books

Jude is verbannen door Cardan meteen nadat ze getrouwd was met hem, met niets dan haar titel The Queen Of Nothing. Nu besteed ze haar tijd met tv kijken en rare klusjes doen voor faeries in de normale wereld. Maar wanneer Tarquin naar de normale wereld komt met een wel hele vreemde gunst, kan Jude niet anders dan gebruik maken van de situatie om Cardan te zien. Maar wanneer een eeuwenoude vloek werkelijkheid wordt, moet Jude tot het uiterste gaan om de wereld te redden, voordat er niks van overblijft.

Ik keek al maanden uit naar dit boek. Ik vond de Cruel Prince erg leuk, maar The Wicked King was echt een meesterwerk in mijn ogen. En na dat verschrikkelijke einde kon ik niet wachten wat Holly Black op de planning had staan. Zou dit boek net zo goed zijn als het vorige deel of zou deze serie eindigen in een teleurstelling?

Vanaf het moment dat ik begon met lezen, werd ik teruggegooid in het verhaal. Door drukte had ik helaas geen tijd gehad om het vorige deel te herlezen, maar Holly Black zorgt ervoor dat je meteen weer in het verhaal zit. Het voelde als het terugkeren in een warm bad. Ik vond het meteen ontzettend interessant aangezien je meer ontdekt over de achtergrond van Cardan. Hij is zo’n personage waarvan je gewoon echt niet weet of je hem haat of van hem houdt. Na The Wicked King haatte ik hem, maar in QON val je toch weer als een blok voor hem.

Het hele verhaal was top, en ik vond het heerlijk weer terug te keren naar deze fantastische wereld, maar helaas ben ik toch wel teleurgesteld over het einde. Het voelde een beetje geforceerd en te makkelijk. Er zijn veel vragen die nog steeds open staan. Gelukkig is er iemand op Instagram die op één van deze vragen wel een antwoord kon bieden. Deze heeft namelijk de gestuurde brieven die wel in de B&N exclusive stonden online gezet. Deze kun je hier lezen!

Ik heb genoten van het boek, maar het was niet de epische conclusie waar ik op gehoopt had. Het einde van TWK was zo sterk, maar dit voelde echt veel te gerusht. Ik had daarnaast ook gehoopt op een episch eindgevecht, maar dat kwam niet echt naar voren in dit boek, terwijl dit er makkelijk in had gepast. Dat vond ik persoonlijk erg jammer.

De verstopte boodschap op de cover van QON die te maken heeft met Cardan vond ik een ontzettend goed en interessant onderdeel. Ik zal niks spoilen, maar ik vond het zo tof. Bij elke cover zat je weer na te denken wat er zou kunnen gebeuren, maar deze zag ik echt niet aankomen. En dat maakte het extra tof. Maar ook hierbij, de manier waarop dit werd opgelost was veel te makkelijk. Er waren veel betere en interessantere opties hiervoor geweest.

Ik heb genoten van dit boek, maar had het leuker gevonden als een tussendoors boek, niet als het einde van een epische trilogie. Ik ben persoonlijk meer van de spannendere scenes en epische gevechten, en die waren er niet. Maar ik vond de relatie tussen Jude en Cardan ook in dit deel weer erg interessant. Ik hoop persoonlijk dat Holly nog een novella gaat schrijven, want ik ben nog niet klaar om afscheid te nemen van deze wereld…

7,5/10

Wat vond jij van dit boek?

foto van TheQueenOfGeek

Het Schaduwjaar

Geschreven door Kim Liggett
Uitgegeven door Best Of YA

Meisjes hebben magie. De magie om mannen te verleiden en andere speciale krachten. Voordat ze zestien worden, worden ze naar de bossen gestuurd om daar een jaar te leven en hun magische krachten te verliezen. Maar voordat het zo ver is, worden bepaalde meisjes uitgekozen om te trouwen met een man uit het dorp. Thierry is hier niet bang voor. Ze weet dat niemand met haar wil trouwen en zij wil dit zelf ook echt niet. Ze droomt over een wereld waar vrouwen een beter leven hebben, zelfs al is dromen verboden. Maar dan is het tijd voor haar genadejaar en niets is wat het lijkt, vanaf het moment dat de meisjes uitgehuwelijkt worden. Hoe gaat Tierney het overleven, wanneer niet alleen de stropers hun vijand is, maar ze dit allemaal voor elkaar zijn…?

Dit boek was…mindblowing. Ik was verkocht vanaf de eerste pagina. Voordat ik aan dit boek begon, was ik bang dat het weer erg manhatend zou zijn, iets wat ik helaas de laatste tijd veel zie in feministisch ingestelde boeken, maar bij dit boek was dit totaal niet in. De mannen in het dorp weten echt niet beter, en er zitten zowel goede als slechte mannen tussen, wat het verhaal veel realistischer maakt. Ik kreeg vanaf het begin al meteen Hunger Games vibes, maar waar deze nog redelijk zachtaardig is, is deze keihard.

Tierney is een van de beste personages waar ik ooit over gelezen heb. Een feministische vrouw in een male focused society is natuurlijk al erg heftig, maar Tierney probeert toch altijd weer het juiste te doen, zelfs al zit iedereen haar tegen. Zelfs wanneer de andere meisjes uit het Genadejaar haar tegenwerken, blijft zij alles doen om ze te helpen. Ze is vooruitstrevend, zorgzaam en slim. Ik heb me op geen enkel moment geïrriteerd aan haar personage, ze is zo boeiend.

Ik wist daarentegen niet wat blindende haat was, totdat Kiersten in beeld kwam. Wat. Een. Bitch, niet normaal. Ik vind Kim Liggett daardoor alleen maar nog beter worden als schrijfster. Want hoe goed is een boek zonder een echte slechterik? En hoewel je Kiersten toch wel snapt, haat je haar toch zo intens met alles wat ze flikt door het boek heen. Ik heb nog nooit eerder zo gewenst dat een personage zou sterven, of dat daadwerkelijk gebeurt, ga ik natuurlijk niet zeggen ;).

Het mooiste aan het boek vond ik toch wel de ontdekkingen die je doet op het einde. Je wordt regelmatig op het verkeerde been gezet en op het einde krijg je antwoorden op vragen waarvan je eigenlijk niet eens wist dat je ze had, wat het verhaal des te beter maakte. Ik heb er zelfs over nagedacht om het boek nogmaals te herlezen of ik bepaalde dingen had kunnen zien aankomen, maar hier was mijn TBR het helaas niet mee eens.

Wat een snoeihard, misselijkmakend, hartbrekend en prachtig juweeltje is dit boek zeg. Ik kan niet wáchten om te zien wat Elizabeth Banks met de film gaat doen, ik kijk er nu al naar uit om nogmaals flink te haten op Kiersten en daarnaast liggen ook de zakdoekjes al klaar…

10/10

Recensie Zonderling

Geschreven door Laini Taylor
Uitgegeven door Best Of YA

Laszlo Zonderling is een dromer met veel bijzondere fascinaties, maar één hele specifieke: de stad Ween. Hoewel iedereen zegt dat de stad niet bestaat, is Laszlo ervan overtuigd van wel. Al zijn bevindingen slaat hij op, maar wanneer al deze van hem afgenomen worden, begint hij de moed op te geven. Tot op een dag Godslayer, held van Ween verschijnt. De stad heeft hulp nodig. Laszlo zal al zijn kennis in de strijd moeten gooien om te helpen met dit mysterieus probleem. Maar wanneer hij in contact komt Sarai, een blauwe godin, vraagt hij zich af of het probleem wat Godslayer ziet, niet Laszlo’s grote droom is. Laszlo zal snel moeten beslissen aan welke kant hij staat, voordat het te laat is…

Lees hier de volledige recensie!

@TheQueenOfGeek

Recensie Stalking Jack The Ripper

Geschreven door Kerri Maniscalco
Uitgegeven door Little, Brown & Company

Audrey Rose Wadsworth is nieuwsgierig. Terwijl de dames van haar leeftijd en afkomst drukker bezig zijn met thee drinken, naaien en roddelen, is Audrey druk bezig met het ontleden van een lichaam. Dit moet natuurlijk wel in het geheim, want het is tegen alles waar haar familie voor staat, maar haar oom heeft geen keuze. Met een seriemoordenaar rondlopende, is elke hulp meegenomen… Samen met de intelligente, maar arrogante Thomas Crasswell gaat Audrey op zoek naar de moordenaar. Maar wat als deze een stuk dichterbij dan verwacht is…

Ik keek ontzettend uit naar dit boek. Veel mensen hadden het me geadviseerd en het klonk ook echt goed, dus ik kon niet wachten om eraan te beginnen. Als echte Sherlock fan was het alweer lang geleden dat ik een goede whodunnit had gelezen. Helaas was dit het niet. 

Er waren best wel wat goede dingen aan dit boek. De schrijfstijl was prachtig en paste erg goed bij de tijd waarin dit boek zich afspeelt. Daarnaast vond ik Audrey een fantastisch karakter. Ze is vrouwelijk en prachtig, maar ook nieuwsgierig en krachtig, iets wat ik erg kan waarderen in een vrouwelijk karakter. Ik genoot veel van haar scenes. Behalve op de momenten dat Thomas Cresswell in beeld kwam. 

Voordat ik dit boek ging lezen, had ik veel goeds gehoord over Thomas, maar ik vond er helemaal niets aan. Hij is het typische wannabe charmante en arrogante typetje waar ik niks mee heb. Ik vind persoonlijk de originele, autistische Sherlock nog charmanter dan deze kerel. En ook Audrey irriteerde zich regelmatig aan hem, maar als hij dan ook maar iets zei dat in de buurt kwam van een compliment (meestal in de vorm van een compliment naar zichzelf), vond ze hem ineens helemaal charmant. Ik begreep er niks van. Op sommige momenten had hij wat mooie sarcastische momenten, maar over het algemeen vond ik hem een onnodig karakter. 

Maar hetgeen waar ik het meest teleurgesteld over was, was de dader. Geen zorgen, ik blijf spoilerloos, maar ik zag op 10% van het boek de dader al mijlenver aankomen. Het was zo overduidelijk! Maar nee, het vingertje werd constant naar een ander karakter gewezen, waardoor je juist wist dat dat het niet was. Ik wilde het liefst al deze scenes overslaan. Helaas was dit dan ongeveer de helft van het boek geweest. 

De beredenering waarom The Ripper deed wat hij deed, vond ik wel erg interessant. Het was een reden die ik niet meteen aan zag komen, maar die ik wel logisch vond! Daarentegen waren er wel losse eindjes die iets te makkelijk geknoopt werden. Zoals de achterliggende reden waarom de Ripper de vrouwen verminkte. Die was totaal niet logisch en ook niet passend bij de rest van The Ripper’s logica. Ook dat was weer erg teleurstellend. 

De schrijfstijl zelf was prachtig, waardoor ik het wel fijn lezen vond en daarbij vond ik Audrey zelf erg interessant. Maar Thomas, totaal niet mijn ding. Ieder zijn smaak, maar zeker niet de mijne. Geen idee of ik het tweede deel ga lezen. Ik vond het verhaal wel interessant klinken. Maarja, dat vond ik bij dit deel ook, en kijk wat daaruit kwam…

5/10

@TheQueenOfGeek

Recensie Nerds!

Geschreven door Thijs van Domburg en Emilio Guzman
Uitgegeven door Nijgh & Van Ditmar

Ben jij een Nerd? Vast wel een beetje, veel van de dingen die we behandelen op FantasyWereld zijn een beetje voor nerds. Dan heb je ook lotgenoten gevonden in cabaretiers Emilio Guzman en Thijs van Domburg, die je kunt kennen van hun shows, of de podcast van Thijs (Thijs’ Nerdpaleis). Je kunt de heren ook kennen door hun hilarische serie In den Gulden Draeck, een hilarische sitcom over een episch gilde dat vooral vergadert. Met dit in het achterhoofd, en wetende dat Thijs ook werkt als schrijver voor Zondag Met Lubach kun je al wel verwachten dat dit boek veel humor bevat. 

De nerdcultuur

Zelf mag ik van mezelf wel zeggen dat ik een vrouwelijke nerd ben, die zowat alle Legend Of Zelda spellen heeft gespeeld (en dan ook woest wordt als iemand Link Zelda noemt), groot Deadpool fan is, maar ook Disney-addict is en te veel manga heeft gelezen. Ik was daarom ook erg benieuwd omdat dit boek alle onderdelen aan zou pakken qua nerd cultuur. Dit boek zet zich ook neer als een boek voor de niet-nerd, om wat meer te weten te komen erover. Dus ik was erg benieuwd hoe dit zou zijn. 

En om maar meteen met de deur in huis te vallen: Dit hele boek ademt nerd.

Lees mijn volledige recensie hier!

@TheQueenOfGeek

Boekrecensie Nevernight

Geschreven door Jay Kristoff
Uitgegeven door Luitingh Sijthoff

Mia Corvere wil wraak. Wraak op de drie mannen die haar leven verpest hebben. Al jaren traint ze met die gedachte in haar hoofd, maar de mannen zijn machtig, en om hen te kunnen verslaan, zal ze sterker moeten worden dan ooit. En er is maar één plek om dit te doen, en dat is de Rode Kerk, de plek waar de grootste huurmoordenaars worden getraind. Alleen de sterksten zullen door kunnen. Maar Mia heeft één ding wat anderen niet heeft. Een schaduw die van haar houdt…en al haar angsten wegneemt.

Dit boek stond al eeuwen op mijn TBR lijst. Na Jay Kristoff’s prachtige Instagram motivaties van boze lezers wist ik dat ik het boek moest gaan lezen. Vooral toen er ook werd gezegd dat ze beste vriendin en zou worden met Aelin, geen betere manier om me te motiveren dan dat.

Toen ik begon, had ik er best wel moeite mee. De Engelse editie heeft intens kleine letters en ik vond persoonlijk de voetnoten te veel van het goede. Ik geef toe dat het veel humor meebracht, maar het haalde me ook flink uit het verhaal. Na een tijd heb ik besloten ze niet meer te lezen aangezien het niet specifiek benodigde info gaf. Hierna las het boek veel lekkerder.

Mia was net zo leuk als dat ik gehoopt had. Ze is pittig, hardhoofdig en zelfzuchtig. Maar ze is op momenten ook gevoelig en gepassioneerd en dat vond ik zo sterk aan haar karakter. Ze probeert zich altijd sterk te houden, maar zonder haar Mr. Kindly houdt ze het niet vol.

Ik vond de school zelf ook erg interessant. Het was Hogwarts, maar dan met wat onaardigere leraren en wat…opvallendere lessen. Maar ik vond het heerlijk dat het echt lekker hard was en personen ook op heftige wijzes stierven.

Ik heb al heel wat boeken gelezen, dus vaak zie ik plottwisten op het einde wel aankomen, maar hier echt niet. Ik was volledig shook. Ik kan niet wachten om aan het volgende boek te beginnen. Ik hoorde dat die weer net zo’n intens einde heeft als deze, dus kan niet wachten.

Het duurde wel even voordat ik in het verhaal kwam, maar toen ik besloten het krampachtige alles lezen los te laten, vond ik het genieten. Mia is het soort karakter waar ik toch wel weer verliefd op word. En Mr. Kindly…zullen ze die ook eentje verkopen bij de dierenwinkel? Want ik wil er wel eentje. Of twee.

7/10

@TheQueenOfGeek