Recensie

Het Schaduwjaar

Geschreven door Kim Liggett
Uitgegeven door Best Of YA

Meisjes hebben magie. De magie om mannen te verleiden en andere speciale krachten. Voordat ze zestien worden, worden ze naar de bossen gestuurd om daar een jaar te leven en hun magische krachten te verliezen. Maar voordat het zo ver is, worden bepaalde meisjes uitgekozen om te trouwen met een man uit het dorp. Thierry is hier niet bang voor. Ze weet dat niemand met haar wil trouwen en zij wil dit zelf ook echt niet. Ze droomt over een wereld waar vrouwen een beter leven hebben, zelfs al is dromen verboden. Maar dan is het tijd voor haar genadejaar en niets is wat het lijkt, vanaf het moment dat de meisjes uitgehuwelijkt worden. Hoe gaat Tierney het overleven, wanneer niet alleen de stropers hun vijand is, maar ze dit allemaal voor elkaar zijn…?

Dit boek was…mindblowing. Ik was verkocht vanaf de eerste pagina. Voordat ik aan dit boek begon, was ik bang dat het weer erg manhatend zou zijn, iets wat ik helaas de laatste tijd veel zie in feministisch ingestelde boeken, maar bij dit boek was dit totaal niet in. De mannen in het dorp weten echt niet beter, en er zitten zowel goede als slechte mannen tussen, wat het verhaal veel realistischer maakt. Ik kreeg vanaf het begin al meteen Hunger Games vibes, maar waar deze nog redelijk zachtaardig is, is deze keihard.

Tierney is een van de beste personages waar ik ooit over gelezen heb. Een feministische vrouw in een male focused society is natuurlijk al erg heftig, maar Tierney probeert toch altijd weer het juiste te doen, zelfs al zit iedereen haar tegen. Zelfs wanneer de andere meisjes uit het Genadejaar haar tegenwerken, blijft zij alles doen om ze te helpen. Ze is vooruitstrevend, zorgzaam en slim. Ik heb me op geen enkel moment geïrriteerd aan haar personage, ze is zo boeiend.

Ik wist daarentegen niet wat blindende haat was, totdat Kiersten in beeld kwam. Wat. Een. Bitch, niet normaal. Ik vind Kim Liggett daardoor alleen maar nog beter worden als schrijfster. Want hoe goed is een boek zonder een echte slechterik? En hoewel je Kiersten toch wel snapt, haat je haar toch zo intens met alles wat ze flikt door het boek heen. Ik heb nog nooit eerder zo gewenst dat een personage zou sterven, of dat daadwerkelijk gebeurt, ga ik natuurlijk niet zeggen ;).

Het mooiste aan het boek vond ik toch wel de ontdekkingen die je doet op het einde. Je wordt regelmatig op het verkeerde been gezet en op het einde krijg je antwoorden op vragen waarvan je eigenlijk niet eens wist dat je ze had, wat het verhaal des te beter maakte. Ik heb er zelfs over nagedacht om het boek nogmaals te herlezen of ik bepaalde dingen had kunnen zien aankomen, maar hier was mijn TBR het helaas niet mee eens.

Wat een snoeihard, misselijkmakend, hartbrekend en prachtig juweeltje is dit boek zeg. Ik kan niet wáchten om te zien wat Elizabeth Banks met de film gaat doen, ik kijk er nu al naar uit om nogmaals flink te haten op Kiersten en daarnaast liggen ook de zakdoekjes al klaar…

10/10

Recensie Zonderling

Geschreven door Laini Taylor
Uitgegeven door Best Of YA

Laszlo Zonderling is een dromer met veel bijzondere fascinaties, maar één hele specifieke: de stad Ween. Hoewel iedereen zegt dat de stad niet bestaat, is Laszlo ervan overtuigd van wel. Al zijn bevindingen slaat hij op, maar wanneer al deze van hem afgenomen worden, begint hij de moed op te geven. Tot op een dag Godslayer, held van Ween verschijnt. De stad heeft hulp nodig. Laszlo zal al zijn kennis in de strijd moeten gooien om te helpen met dit mysterieus probleem. Maar wanneer hij in contact komt Sarai, een blauwe godin, vraagt hij zich af of het probleem wat Godslayer ziet, niet Laszlo’s grote droom is. Laszlo zal snel moeten beslissen aan welke kant hij staat, voordat het te laat is…

Lees hier de volledige recensie!

@TheQueenOfGeek

Recensie Stalking Jack The Ripper

Geschreven door Kerri Maniscalco
Uitgegeven door Little, Brown & Company

Audrey Rose Wadsworth is nieuwsgierig. Terwijl de dames van haar leeftijd en afkomst drukker bezig zijn met thee drinken, naaien en roddelen, is Audrey druk bezig met het ontleden van een lichaam. Dit moet natuurlijk wel in het geheim, want het is tegen alles waar haar familie voor staat, maar haar oom heeft geen keuze. Met een seriemoordenaar rondlopende, is elke hulp meegenomen… Samen met de intelligente, maar arrogante Thomas Crasswell gaat Audrey op zoek naar de moordenaar. Maar wat als deze een stuk dichterbij dan verwacht is…

Ik keek ontzettend uit naar dit boek. Veel mensen hadden het me geadviseerd en het klonk ook echt goed, dus ik kon niet wachten om eraan te beginnen. Als echte Sherlock fan was het alweer lang geleden dat ik een goede whodunnit had gelezen. Helaas was dit het niet. 

Er waren best wel wat goede dingen aan dit boek. De schrijfstijl was prachtig en paste erg goed bij de tijd waarin dit boek zich afspeelt. Daarnaast vond ik Audrey een fantastisch karakter. Ze is vrouwelijk en prachtig, maar ook nieuwsgierig en krachtig, iets wat ik erg kan waarderen in een vrouwelijk karakter. Ik genoot veel van haar scenes. Behalve op de momenten dat Thomas Cresswell in beeld kwam. 

Voordat ik dit boek ging lezen, had ik veel goeds gehoord over Thomas, maar ik vond er helemaal niets aan. Hij is het typische wannabe charmante en arrogante typetje waar ik niks mee heb. Ik vind persoonlijk de originele, autistische Sherlock nog charmanter dan deze kerel. En ook Audrey irriteerde zich regelmatig aan hem, maar als hij dan ook maar iets zei dat in de buurt kwam van een compliment (meestal in de vorm van een compliment naar zichzelf), vond ze hem ineens helemaal charmant. Ik begreep er niks van. Op sommige momenten had hij wat mooie sarcastische momenten, maar over het algemeen vond ik hem een onnodig karakter. 

Maar hetgeen waar ik het meest teleurgesteld over was, was de dader. Geen zorgen, ik blijf spoilerloos, maar ik zag op 10% van het boek de dader al mijlenver aankomen. Het was zo overduidelijk! Maar nee, het vingertje werd constant naar een ander karakter gewezen, waardoor je juist wist dat dat het niet was. Ik wilde het liefst al deze scenes overslaan. Helaas was dit dan ongeveer de helft van het boek geweest. 

De beredenering waarom The Ripper deed wat hij deed, vond ik wel erg interessant. Het was een reden die ik niet meteen aan zag komen, maar die ik wel logisch vond! Daarentegen waren er wel losse eindjes die iets te makkelijk geknoopt werden. Zoals de achterliggende reden waarom de Ripper de vrouwen verminkte. Die was totaal niet logisch en ook niet passend bij de rest van The Ripper’s logica. Ook dat was weer erg teleurstellend. 

De schrijfstijl zelf was prachtig, waardoor ik het wel fijn lezen vond en daarbij vond ik Audrey zelf erg interessant. Maar Thomas, totaal niet mijn ding. Ieder zijn smaak, maar zeker niet de mijne. Geen idee of ik het tweede deel ga lezen. Ik vond het verhaal wel interessant klinken. Maarja, dat vond ik bij dit deel ook, en kijk wat daaruit kwam…

5/10

@TheQueenOfGeek

Recensie Nerds!

Geschreven door Thijs van Domburg en Emilio Guzman
Uitgegeven door Nijgh & Van Ditmar

Ben jij een Nerd? Vast wel een beetje, veel van de dingen die we behandelen op FantasyWereld zijn een beetje voor nerds. Dan heb je ook lotgenoten gevonden in cabaretiers Emilio Guzman en Thijs van Domburg, die je kunt kennen van hun shows, of de podcast van Thijs (Thijs’ Nerdpaleis). Je kunt de heren ook kennen door hun hilarische serie In den Gulden Draeck, een hilarische sitcom over een episch gilde dat vooral vergadert. Met dit in het achterhoofd, en wetende dat Thijs ook werkt als schrijver voor Zondag Met Lubach kun je al wel verwachten dat dit boek veel humor bevat. 

De nerdcultuur

Zelf mag ik van mezelf wel zeggen dat ik een vrouwelijke nerd ben, die zowat alle Legend Of Zelda spellen heeft gespeeld (en dan ook woest wordt als iemand Link Zelda noemt), groot Deadpool fan is, maar ook Disney-addict is en te veel manga heeft gelezen. Ik was daarom ook erg benieuwd omdat dit boek alle onderdelen aan zou pakken qua nerd cultuur. Dit boek zet zich ook neer als een boek voor de niet-nerd, om wat meer te weten te komen erover. Dus ik was erg benieuwd hoe dit zou zijn. 

En om maar meteen met de deur in huis te vallen: Dit hele boek ademt nerd.

Lees mijn volledige recensie hier!

@TheQueenOfGeek

Boekrecensie Nevernight

Geschreven door Jay Kristoff
Uitgegeven door Luitingh Sijthoff

Mia Corvere wil wraak. Wraak op de drie mannen die haar leven verpest hebben. Al jaren traint ze met die gedachte in haar hoofd, maar de mannen zijn machtig, en om hen te kunnen verslaan, zal ze sterker moeten worden dan ooit. En er is maar één plek om dit te doen, en dat is de Rode Kerk, de plek waar de grootste huurmoordenaars worden getraind. Alleen de sterksten zullen door kunnen. Maar Mia heeft één ding wat anderen niet heeft. Een schaduw die van haar houdt…en al haar angsten wegneemt.

Dit boek stond al eeuwen op mijn TBR lijst. Na Jay Kristoff’s prachtige Instagram motivaties van boze lezers wist ik dat ik het boek moest gaan lezen. Vooral toen er ook werd gezegd dat ze beste vriendin en zou worden met Aelin, geen betere manier om me te motiveren dan dat.

Toen ik begon, had ik er best wel moeite mee. De Engelse editie heeft intens kleine letters en ik vond persoonlijk de voetnoten te veel van het goede. Ik geef toe dat het veel humor meebracht, maar het haalde me ook flink uit het verhaal. Na een tijd heb ik besloten ze niet meer te lezen aangezien het niet specifiek benodigde info gaf. Hierna las het boek veel lekkerder.

Mia was net zo leuk als dat ik gehoopt had. Ze is pittig, hardhoofdig en zelfzuchtig. Maar ze is op momenten ook gevoelig en gepassioneerd en dat vond ik zo sterk aan haar karakter. Ze probeert zich altijd sterk te houden, maar zonder haar Mr. Kindly houdt ze het niet vol.

Ik vond de school zelf ook erg interessant. Het was Hogwarts, maar dan met wat onaardigere leraren en wat…opvallendere lessen. Maar ik vond het heerlijk dat het echt lekker hard was en personen ook op heftige wijzes stierven.

Ik heb al heel wat boeken gelezen, dus vaak zie ik plottwisten op het einde wel aankomen, maar hier echt niet. Ik was volledig shook. Ik kan niet wachten om aan het volgende boek te beginnen. Ik hoorde dat die weer net zo’n intens einde heeft als deze, dus kan niet wachten.

Het duurde wel even voordat ik in het verhaal kwam, maar toen ik besloten het krampachtige alles lezen los te laten, vond ik het genieten. Mia is het soort karakter waar ik toch wel weer verliefd op word. En Mr. Kindly…zullen ze die ook eentje verkopen bij de dierenwinkel? Want ik wil er wel eentje. Of twee.

7/10

@TheQueenOfGeek

Recensie Vijf Stappen Van Jou

Geschreven door Rachael Lippincott
Uitgegeven door Volt

Stella Grant is je typische girl next door. Ze houdt van lezen, dingen met vrienden te doen en zit vastgeplakt aan haar laptop. Maar Stella is helaas niet helemaal normaal. Ze heeft namelijk een ziekte die ervoor zorgt dat ze te veel slijm produceert, genaamd cystic fibrosis. Deze ziekte zorgt ervoor dat haar leven bestaat uit routines en planningen. Totdat de charmante Will in hetzelfde ziekenhuis terecht komt. Hoewel hij haar uitermate frustreert, kan ze niet eronderuit dat ze zich tot hem aangetrokken voelt. Maar Will heeft dezelfde ziekte, wat ervoor zorgt dat ze elkaars dood kunnen worden als ze dichter dan 6 stappen van elkaar weg zijn. Maar wat gebeurt er als de aantrekkingskracht zo groot is dat 6 stappen als veel te ver weg voelt…?

Normaal gesproken lees ik altijd eerst het boek voordat ik de film kijk, maar in dit geval niet. Ik ontdekte eerder over de film, omdat ik fan ben van de mannelijke hoofdacteur: Cole Sprouse. En toen ik de trailer zag, wist ik meteen dat ik de film zo snel mogelijk moest zien. Dus dat heb ik gedaan. Afgelopen week ben ik er eindelijk aan toe gekomen om het boek te lezen en ik vond hem erg sterk. Veel was exact hetzelfde als de film, maar het boek is de perfecte toevoeging aan de film, aangezien er veel meer ingegaan wordt op de details en je ook een kijkje kunt nemen in hun gedachtes.

Het beste aan dit hele verhaal vond ik het feit dat ze ontzettend slim heel feel info over de ziekte erin gestopt hebben. Omdat Stella een YouTuber is die haar verhaal deelt, ontdek je veel details over de ziekte, waar je op moet letten en wat de mogelijkheden zijn. Ze weten het goed te verwerken dat het niet saai wordt, maar juist heel interessant. Dit zal vast en zeker een bewuste keuze zijn geweest, en dit vind ik ontzettend slim en goed. Ik wist namelijk weinig over de ziekte af, maar door dit boek en de film veel meer.

Het verhaal is ontzettend sterk opgezet en je wordt heel erg meegenomen in het liefdesverhaal tussen Stella en Will. Zelfs al weet je dat ze elkaars dood kunnen worden, je root toch voor hun liefde. Een mooi detail: het verhaal van Stella en Will is officieel niet gebaseerd op een echt verhaal, maar er is een koppel geweest in de wereld dat in dezelfde situatie heeft gezeten, namelijk Dalton en Katie Prager. Dit wordt zelfs even benoemd in het verhaal, maar dit is dus een echt verhaal. Zoek het op als je een stel tissues bij de hand hebt!

Ik vond dit boek ontzettend sterk en goed geschreven. Het is een goed en emotioneel verhaal dat vol zit met details over de ziekte. Laten we hopen dat het effect van deze film en boek is dat er meer aandacht komt voor deze ziekte. Want een film en een boek is bij lange na niet genoeg, maar een goed begin!

8/10

@TheQueenOfGeek