Verhaal in eigen genre

Verhaal in eigen genre

Bij deze opdracht kregen we een simpel verhaal over een meisje dat thuis zat en een telefoon opneemt. Het was de bedoeling dat we dit herschreven in het genre van ons eigen boek. Bij deze mijn uitwerking.

Ze is alleen thuis. Voor de eerste keer in haar leven. De twaalfjarige Ella voelt zich opgewonden en nerveus tegelijkertijd. De stilte van geen broer en ouders is harder dan het geluid van de tv. Ze droomt even weg wanneer ineens de telefoon gaat. Ze schrikt om, maar al snel lacht ze om zichzelf. ‘Het zal vast mama wel zijn’, denkt ze. Ze loopt naar de telefoon. ‘Ja mama, alles gaat goed hier’, zegt ze. Maar meer dan een zacht geadem hoort ze niet. Het zal wel haar vervelende broer zijn die haar het stuipen op het lijf wil jagen. Maar dat gaat mooi niet gebeuren. Ze hangt op. Ze wil richting de tv lopen, wanneer de telefoon weer gaat. Ze zucht en neemt op. ‘Met Ella’, zegt ze op een zeurderige toon. Maar weer hoort ze alleen geadem. Maar dit keer wel harder. Ze raakt nerveus en hangt op. Ze blijft staan. En ja hoor, daar gaat de telefoon weer. Bevend zegt ze hallo. Het geadem is nu overgegaan op een soort gehijg, alsof de persoon rent. Ze hangt weer op en begint te beven. Haar hartslag gaat omhoog en haar handen trillen. Wanneer de telefoon weer gaat durft ze eigenlijk niet op te nemen, maar ze vermant zichzelf. Ze neemt de telefoon op en schreeuwt ‘laat me met rust!’ In haar andere oor hijgt hij. ‘Te laat…’