I often hear people talking about A Court Of Frost And Starlight as a useless part of the ACOTAR storyline. And everyone is of course entitled to their own opinion, but I want to express my opinion of why I don’t agree with that statement.
Don’t continue if you haven’t read the book yet! There will be spoilers!
The original trilogy of ACOTAR is a high fantasy full of action. ACOFAS isn’t. ACOFAS is about dealing with the aftermath of war, of dealing with trauma and loss and rebuilding your life. It hasn’t got any action, but instead gives us a deeper look in the thoughts and morals of the main characters, but also the ones that haven’t gotten that much screenplay. If you only like excitement and action, then no, this isn’t a book for you.
Something I love about this book is that we get to know way more about the thoughts and history of Cassian. He often only got portrayed as a funny brute, and here we read more about his mother and why it’s important for him that more female Illyrians train. I loved that look into his head that shows us that he is so much more than just a cute brute.
Even though Nesta annoys the living crap out of me, I really did like her parts in this book. She is someone who really can’t deal with her losses and lost the ability to feel. I think Sarah wrote her chapters really well, we really feel her desperation and the void she is feeling inside herself.
But the best part about this book was definitely Feyre and her dealing with her trauma. Many people who underwent a serious trauma need to find a way to deal with it. And I really loved how throughout the book you see the steps she takes to deal with it by painting and in the end, help children to deal with it by being creative. I think this is such a good message from Sarah, to show survivors of any kind of trauma that being creative and trying to find a way to cope in any kind of way can be so important in a healing process.
Yes, for me the sex scene was a bit useless and not fitting with the rest of the story, but well, it’s Sarah, and where Sarah goes, smutty scenes follow 😉
For anyone who was looking forward to more action and excitement, this might not be your book. But for the people who realistically want to see how it is for people after a traumatic experience, this book might seriously be of value to you. And well, if you just like sex scenes, there’s also a way too, over the top, scene, so enjoy!
Vaak hoor ik mensen zeggen dat ze Hof van IJs en Sterren een nutteloze toevoeging vinden aan de Hof van Doorns en Rozen storyline. Nou heeft iedereen het recht op zijn eigen mening, maar wil met dit blogje uitleggen waarom ik dit zelf niet vind.
Lees niet verder als je het boek niet gelezen hebt, er staan spoilers in deze blog!
De originele trilogie van Hof van Doorns en Rozen is een high fantasy, gevuld met actie. Dat is dit boek dus niet. Hof van IJs en Sterren is een boek over hoe je dealt met de nasleep van oorlog en het dealen met trauma en verlies, en het herbouwen van je leven na dit alles. Het heeft geen actie, maar geeft de lezer juist een dieper zicht op de gedachtegangen en moralen van zowel de hoofdkarakters als de, op dit moment, bijrollen. Maar als de actie hetgeen was wat je het meest boeide, dan is dit boek inderdaad niks voor jou.
Iets wat ik bijvoorbeeld zelf heel mooi vond was aan dit boek, was dat we veel meer leerden over Cassian. Over zijn geschiedenis en zijn moeder en waarom het toch zo belangrijk voor hem is dat de vrouwen ook getraind worden, en niet alleen de mannen. Vaak werd hij geportretteerd als een grappige bruut, maar nu krijgen we meer een inzicht in wie hij daadwerkelijk is.
Zelfs al haat ik Nesta met het vuur van een duizend zonnen, ik vond haar hoofdstukken in het boek ontzettend interessant. Ze is iemand die echt niet kan dealen met haar verdriet en heeft haar gevoelens afgestompt. Ik vind dat Sarah haar hoofdstukken heel goed en gedetailleerd heeft beschreven. Je begint steeds meer te begrijpen waarom ze is hoe ze is.
Maar het beste gedeelte van dit boek vond ik Feyre’s hoofdstukken. In deze hoofdstukken ontdek je stapje voor stapje hoe Feyre steeds meer haar trauma’s een plekje geeft door deze te schilderen, en om uiteindelijk dit ook te gebruiken om kinderen met trauma’s te helpen. Ik denk dat Sarah de lezer hiermee ook een wijze les wil geven van, probeer je trauma’s een plaats te geven, door trauma’s van je af te schrijven/tekenen/schilderen en deze een fysiek plekje te geven. De stappen die Feyre doorgaat in dit boek om dit te doen, kunnen ook echt een steun zijn degenen die dit nodig hebben.
Ja, de veel te overdreven seksscène was niet echt passend bij de rest van het boek, maar ik denk dat we maar moeten accepteren dat wat Sarah ook schrijft, smut er maar gewoon bij hoort ;).
Voor iedereen die uitkeek naar meer actie, is Hof van IJs en Sterren zeker geen aanrader. Maar voor iedereen die wil zien hoe onze favoriete personages op realistische wijze dealen met de nasleep van traumatische ervaringen, kan dit boek van serieuze waarde zijn. En mocht je nou gewoon zin hebben in een flink over de top seksscène, dan veel plezier!
