Auteur: Alice Oseman
Uitgever: Best of YA
Charlie had nooit durven hopen dat Nick hem ook leuk zou vinden, maar nu zijn ze officieel een stel. Nick heeft zelfs de moed gevonden om voor zijn moeder uit de kast te komen. Maar nog lang niet iedereen is op de hoogte van zijn geaardheid. Nicks oudere broer weet nog van niks en om nog maar te zwijgen over alle andere vrienden en familie. En dan gaan ze binnenkort ook nog op schoolreis naar Parijs.
Het leven kan soms heel moeilijk zijn, zelfs met iemand van wie je houdt aan je zijde. Hoe serieuzer de gevoelens van Nick en Charlie voor elkaar worden, hoe meer ze elkaar nodig zullen hebben. Op sommige momenten zelfs meer dan ooit.
Dit boek is tot nu toe mijn favoriet van de serie. Nou moet ik eerlijk zijn, dat zeg ik bij elk deel, maar het is wel echt zo. Dit boek heeft zo veel mooie lagen. De liefde die tussen Nick en Charlie groeit, maar ook de uitdagingen waar ze tegenaan lopen, zoals vrienden, familie en ook mentale problemen. Daarbij kregen we ook wat meer diepgang in andere personages, zoals Aled, die je misschien ook wel kent van Radio Silence, een van de boeken die Alice Oseman heeft geschreven. Maar ook over Tao en Elle krijgen we meer te weten. En zelfs de leraren van Charlie en Nick! Dit geeft het verhaal zo veel meer diepgang, wat ik ontzettend mooi vind.
In dit boek gaan ze met school naar Parijs. Ik ben zelf net afgelopen september in Parijs geweest, dus het was heerlijk om al die leuke plekjes te zien, zoals Shakespeare and Co, De Louvre en nog veel meer mooie plekjes. Alice Oseman heeft een prachtige stijl waarin ze dit allemaal laat zien. Ook de manier waarop ze bepaalde tekstblokjes tekent, geeft zo veel meer inzicht in het gevoel wat erachter ligt.
Dit boek was ook wel een stuk heavier en je merkt dat dat langzaamaan alleen maar meer wordt. Je ontdekt dat Charlie toch een stuk meer struggelt met zijn coming out dan dat je in eerste instantie wist, en nu komt dit alleen maar meer terug wanneer Nick in die situatie zit. Ook komen er nieuwe personages aan bod die ook een hoop weerstand bieden, wat niet altijd meehelpt in een nieuwe relatie. Ik vind het ontzettend goed hoe Alice Oseman dit in haar verhalen verwerkt. Ze bouwt het sterk op, waardoor het niet ineens heel veel is.
Advies aan Nick
Vanuit Best of YA kregen wij als recensenten de vraag gesteld: Als Nick jouw vriend was, wat voor advies zou je hem geven of tegen hem willen zeggen?
Lieve Nick, wat ben je toch een geweldig persoon. Ik mag in mijn handjes knijpen met een vriend als jij. En Charlie ook, met jou als partner. Maar Nick, jij net zo goed ook met hem. Charlie is iemand met een groot hart, dat daar heel veel mee voelt. Zowel liefde als angst en stress. Hij laat het niet altijd goed zien, dus probeer er zo veel mogelijk voor hem te zijn en stel hem ook gerust. Hij maakt zich zorgen om je dat je het dadelijk net zo erg te verduren krijgt als hij toen hij net uit de kast kwam. Laat hem weten dat het oké is, dat je nooit spijt hebt of zult krijgen. Ben er voor hem en praat met hem, hij heeft het nodig. Hij is het waard.
Dit boek was prachtig en gaf ook al een duidelijke vooruitblik naar het volgende deel, die vermoedelijk een heel stuk heftiger gaat worden. Toch heb ik er vertrouwen in dat de liefde tussen Nick en Charlie alles overwint, maar dat betekent niet dat het geen uitdaging gaat worden. Ik ben ontzettend benieuwd naar het volgende deel en of deze, net als de afgelopen delen, het deel daarvoor gaat overtreffen, want deze was ontzettend goed!
10/10
Lieve Charlie,
Ik zou willen dat ik deze brief daadwerkelijk kon sturen, want dat zou betekenen dat je echt was. En mensen zoals jij hebben we meer nodig in deze wereld. De eerste keer dat ik je tot leven zag komen in de woorden en fantastische tekenstijl van Alice Oseman, wist ik dat jij en je vrienden levens gingen veranderen. Ik heb zo veel respect en liefde voor je. Zelf met alles wat je tegen zit, blijf je sterk overeind staan. Je bent een voorbeeld voor mensen die zowel al out zijn als degene die er nog mee struggelen. In deze tijd zou je denken dat mensen veel meer open staan voor open liefde, maar helaas is dit niet altijd de realiteit. Zelf ben ik voor mijn eigen familie nog steeds niet uit de kast en heeft het ook een tijdje geduurd voordat ik open was tegen mijn vriend over mijn biseksualiteit. En daarom is het zo goed om verhalen te blijven horen, zoals die van jou.
Wat ik gewoon wil je dat je onthoudt, is dat je het waard bent. Je bent liefde waardig en krijg nooit het gevoel dat je dat niet verdient. Ga nooit meer settelen voor iets als die idioot Ben, want die is jou niet waardig. Je verdient alle liefde in de wereld en ik hoop dat je dat kunt vinden met Nick. Geef hem niet op, hij is nu nog aan het struggelen met zichzelf, maar met zo’n mooie persoonlijkheid als die van hem, weet ik dat het goed gaat komen. Ik kan niet wachten om jullie samen te zien komen en allebei de liefde te krijgen die jullie verdienen.
We hebben meer mooie verhalen zoals die van jou nodig en ik kan niet wachten om deze verder te zien groeien, van jou en je vrienden door de komende boeken heen.
Lieve, lieve Charlie, was je maar echt. Maar gelukkig mag ik nog lang van je genieten in de komende boeken en de Netflix serie. Ik kan niet wachten!
Met veel liefde,
Rosanna
Vaak hoor ik mensen zeggen dat ze Hof van IJs en Sterren een nutteloze toevoeging vinden aan de Hof van Doorns en Rozen storyline. Nou heeft iedereen het recht op zijn eigen mening, maar wil met dit blogje uitleggen waarom ik dit zelf niet vind.
Lees niet verder als je het boek niet gelezen hebt, er staan spoilers in deze blog!
De originele trilogie van Hof van Doorns en Rozen is een high fantasy, gevuld met actie. Dat is dit boek dus niet. Hof van IJs en Sterren is een boek over hoe je dealt met de nasleep van oorlog en het dealen met trauma en verlies, en het herbouwen van je leven na dit alles. Het heeft geen actie, maar geeft de lezer juist een dieper zicht op de gedachtegangen en moralen van zowel de hoofdkarakters als de, op dit moment, bijrollen. Maar als de actie hetgeen was wat je het meest boeide, dan is dit boek inderdaad niks voor jou.
Iets wat ik bijvoorbeeld zelf heel mooi vond was aan dit boek, was dat we veel meer leerden over Cassian. Over zijn geschiedenis en zijn moeder en waarom het toch zo belangrijk voor hem is dat de vrouwen ook getraind worden, en niet alleen de mannen. Vaak werd hij geportretteerd als een grappige bruut, maar nu krijgen we meer een inzicht in wie hij daadwerkelijk is.
Zelfs al haat ik Nesta met het vuur van een duizend zonnen, ik vond haar hoofdstukken in het boek ontzettend interessant. Ze is iemand die echt niet kan dealen met haar verdriet en heeft haar gevoelens afgestompt. Ik vind dat Sarah haar hoofdstukken heel goed en gedetailleerd heeft beschreven. Je begint steeds meer te begrijpen waarom ze is hoe ze is.
Maar het beste gedeelte van dit boek vond ik Feyre’s hoofdstukken. In deze hoofdstukken ontdek je stapje voor stapje hoe Feyre steeds meer haar trauma’s een plekje geeft door deze te schilderen, en om uiteindelijk dit ook te gebruiken om kinderen met trauma’s te helpen. Ik denk dat Sarah de lezer hiermee ook een wijze les wil geven van, probeer je trauma’s een plaats te geven, door trauma’s van je af te schrijven/tekenen/schilderen en deze een fysiek plekje te geven. De stappen die Feyre doorgaat in dit boek om dit te doen, kunnen ook echt een steun zijn degenen die dit nodig hebben.
Ja, de veel te overdreven seksscène was niet echt passend bij de rest van het boek, maar ik denk dat we maar moeten accepteren dat wat Sarah ook schrijft, smut er maar gewoon bij hoort ;).
Voor iedereen die uitkeek naar meer actie, is Hof van IJs en Sterren zeker geen aanrader. Maar voor iedereen die wil zien hoe onze favoriete personages op realistische wijze dealen met de nasleep van traumatische ervaringen, kan dit boek van serieuze waarde zijn. En mocht je nou gewoon zin hebben in een flink over de top seksscène, dan veel plezier!
Geschreven door Kim Liggett
Uitgegeven door Best Of YA
Meisjes hebben magie. De magie om mannen te verleiden en andere speciale krachten. Voordat ze zestien worden, worden ze naar de bossen gestuurd om daar een jaar te leven en hun magische krachten te verliezen. Maar voordat het zo ver is, worden bepaalde meisjes uitgekozen om te trouwen met een man uit het dorp. Thierry is hier niet bang voor. Ze weet dat niemand met haar wil trouwen en zij wil dit zelf ook echt niet. Ze droomt over een wereld waar vrouwen een beter leven hebben, zelfs al is dromen verboden. Maar dan is het tijd voor haar genadejaar en niets is wat het lijkt, vanaf het moment dat de meisjes uitgehuwelijkt worden. Hoe gaat Tierney het overleven, wanneer niet alleen de stropers hun vijand is, maar ze dit allemaal voor elkaar zijn…?
Dit boek was…mindblowing. Ik was verkocht vanaf de eerste pagina. Voordat ik aan dit boek begon, was ik bang dat het weer erg manhatend zou zijn, iets wat ik helaas de laatste tijd veel zie in feministisch ingestelde boeken, maar bij dit boek was dit totaal niet in. De mannen in het dorp weten echt niet beter, en er zitten zowel goede als slechte mannen tussen, wat het verhaal veel realistischer maakt. Ik kreeg vanaf het begin al meteen Hunger Games vibes, maar waar deze nog redelijk zachtaardig is, is deze keihard.
Tierney is een van de beste personages waar ik ooit over gelezen heb. Een feministische vrouw in een male focused society is natuurlijk al erg heftig, maar Tierney probeert toch altijd weer het juiste te doen, zelfs al zit iedereen haar tegen. Zelfs wanneer de andere meisjes uit het Genadejaar haar tegenwerken, blijft zij alles doen om ze te helpen. Ze is vooruitstrevend, zorgzaam en slim. Ik heb me op geen enkel moment geïrriteerd aan haar personage, ze is zo boeiend.
Ik wist daarentegen niet wat blindende haat was, totdat Kiersten in beeld kwam. Wat. Een. Bitch, niet normaal. Ik vind Kim Liggett daardoor alleen maar nog beter worden als schrijfster. Want hoe goed is een boek zonder een echte slechterik? En hoewel je Kiersten toch wel snapt, haat je haar toch zo intens met alles wat ze flikt door het boek heen. Ik heb nog nooit eerder zo gewenst dat een personage zou sterven, of dat daadwerkelijk gebeurt, ga ik natuurlijk niet zeggen ;).
Het mooiste aan het boek vond ik toch wel de ontdekkingen die je doet op het einde. Je wordt regelmatig op het verkeerde been gezet en op het einde krijg je antwoorden op vragen waarvan je eigenlijk niet eens wist dat je ze had, wat het verhaal des te beter maakte. Ik heb er zelfs over nagedacht om het boek nogmaals te herlezen of ik bepaalde dingen had kunnen zien aankomen, maar hier was mijn TBR het helaas niet mee eens.
Wat een snoeihard, misselijkmakend, hartbrekend en prachtig juweeltje is dit boek zeg. Ik kan niet wáchten om te zien wat Elizabeth Banks met de film gaat doen, ik kijk er nu al naar uit om nogmaals flink te haten op Kiersten en daarnaast liggen ook de zakdoekjes al klaar…
10/10
