Geschreven door V.E. Schwab
Uitgegeven door Boekerij
Als Adeline LaRue wordt uitgehuwelijkt, smeekt ze om meer tijd en een leven in vrijheid. Haar wens gaat in vervulling, maar tegen een vreselijke prijs. Addie zal eeuwig leven, en is gedoemd te worden vergeten door iedereen die ze ontmoet. Zelfs haar ouders vergeten hun dochter op slag en jagen haar hun huis uit.
Ontheemd en alleen begint Addie aan een betoverend avontuur dat eeuwen en continenten omspant. Van de achttiende-eeuwse salons van Parijs tot de straten van het moderne New York: Addie leert overal overleven. Maar terwijl haar tijdgenoten de geschiedenisboeken in gaan, blijft Addie onopgemerkt bestaan. Dag na dag, jaar na jaar.
Tot ze op een dag een boekhandel in stapt en iemand haar voor het eerst in driehonderd jaar herkent…
Toen ik dit boek voor de eerste keer zag, was ik al meteen geïntrigeerd. Ik vind V.E. Schwab een fantastische schrijfster, maar dit was totaal anders dan alles wat ik tot nu toe van haar heb gelezen. Maar het verhaal klonk erg interessant. Ik was wel een beetje huiverig, omdat het nogal een flink boek is. Toch had ik van veel mensen al gehoord dat hij echt fantastisch was, dus toen Boekerij aan mij vroeg of ik dit boek wilde recenseren, kon ik dit niet laten gaan. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb!
Dit boek leest zo ontzettend fijn. Dat was het eerste wat me opviel. Elk woord is over nagedacht en kleine dingen die op het begin voorkomen en niet echt een belangrijk onderdeel lijken te zijn, komen later toch weer opduiken. Door het hele boek heen schiet je van de jaren 1700 naar de tegenwoordige tijd, in 2014. Je zou denken, dit wordt na een tijdje irritant, maar dat is totaal niet zo. Want je wil zo graag weten wat er allemaal in het verleden is gebeurt, maar daarbij wil je ook weten wat er gebeurt met Addie in 2014, wanneer alles verandert. Hierdoor loopt het heerlijk in elkaar over.
Maar er is één ding waardoor dit boek zo ontzettend goed is. En dat is Addie LaRue. Wauw. Wat een complex, intrigerend, bizar en prachtig personage is Addie. Van een jong meisje in 1700 dat een deal maakt die allesbehalve verstandig, maar wel logisch is, tot ze een vrouw in 2014 is die zelfstandig en hardvochtig is, met een hart die keer op keer gebroken is. Elk ding dat ze meemaakt, bouwt aan haar karakter. Ze is geen perfect personage. Ze is niet volledig goed, maar ook zeker niet slecht. Ze is zo echt, zelfs al kan ze niet echt zijn, aangezien ze 300 jaar oud is. Ze is zonder twijfel één van de meest gelaagde personages waar ik ooit over heb gelezen. Je hart breekt elke keer wanneer mensen haar vergeten, maar ze blijft voor zichzelf vechten en daardoor wordt je zelf steeds weer verliefd op haar.
Dit boek is ook zeker een goede keuze voor mensen die houden van kunst en geschiedenis. Belangrijke gebeurtenissen zitten er heel netjes in verwerkt, zonder dat het een bom aan informatie wordt. Het boek is daarbij opgedeeld in verschillende delen, en elk deel start met een kunstwerk. Elk kunstwerk heeft te maken met het volgende gedeelte van het boek. Dat maakt dat dit geen overkill aan informatie is, maar je wel meer leert over dingen die door de jaren heen, toch weer een beetje vergeten zijn.
De relatie tussen Addie en Luc vond ik zo interessant. Deze is constant veranderende, haat en liefde volledig door elkaar geweven. Dit vond ik zelf een stuk fascinerender dan de liefde tussen Henry en Addie. Henry is zeker een interessant personage. V.E. Schwab heeft ontzettend goed uitgelegd hoe iemand dealt met hoogsensitiviteit. Hij voelt ontzettend veel, vooral wanneer het niet goed gaat. Maar naast dat, vond ik Henry zelf niet echt heel boeiend.
Wat ik wel even wil benoemen is hoe normaal V.E. Schwab over seksualiteiten praat en dat is ZO. FIJN. Dit had ze ook al in andere boeken van haar, maar ik vond het zo prettig lezen dat Addie, (dit is wat ik denk, dit wordt niet benoemd in het boek) panseksueel is. Ze wordt verliefd op een persoonlijkheid en ze heeft echt wel duidelijke voorkeuren (hallo zwarte krullen), maar ze krijgt regelmatig gevoelens voor creatieve zielen, hoewel hier ook wel een egoïstische reden bij zit, die ik niet ga benoemen. Maar het maakt haar niet uit of het een man of vrouw is. Dit is bij Henry ook het geval. Hij heeft een duidelijke voorkeur voor vrouwen, maar heeft ook gevoelens voor mannen en dit wordt op zo’n normale manier in dit boek verwerkt en dat vind ik zelf echt heel goed en daar mogen veel schrijvers een voorbeeld aan nemen.
Dit boek gaat over liefde, over offers brengen voor jezelf en voor anderen, over geschiedenis, over kunst en over Addie, een van de mooiste personages ooit beschreven. Dit boek is in één deel prachtig en perfect afgerond en ik huil niet snel bij boeken, maar dit boek heeft me volledig vastgepakt en toen ik er klaar mee was, brak mijn hart ook. Iedereen vergeet Addie LaRue, maar ik zou willen dat ik elke keer dit boek kon vergeten zodat ik hem opnieuw kon lezen en opnieuw verrast kon worden. Dit boek is van begin tot einde een parel, een uniek boek en ik denk niet dat ik dit verhaal snel los zal kunnen laten. Ik kan dit boek aan iedereen adviseren. Dit boek is inderdaad genre-overstijgend en maakt hem daarom voor zo veel mensen het perfecte boek om te lezen.
10/10
Ik heb dit boek ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie.
Jude is erin geslaagd om Cardan, de koning van Elfhame, aan haar wil te onderwerpen. Voor een jaar en een dag is hij slechts een marionet, terwijl Jude over zijn koninkrijk heerst. Meer dan ooit moet ze het hoofd bieden aan hofintriges, wisselende bondgenootschappen en aan de slinkse Cardan, die tot alles in staat is om zijn macht terug te krijgen.
Dan slaat het verraad toe, dichterbij dan Jude had kunnen vermoeden. Als ze zichzelf en haar familie in leven wil houden, zal ze de verrader moeten ontmaskeren en haar gevoelens voor Cardan in bedwang moeten houden. Terwijl Jude al haar sluwheid inzet om te overleven, tikken haar dagen op de troon onverbiddelijk voorbij.
Net als het vorige deel is ook deze editie weer uitgevoerd in een prachtige editie met artwork, zilveren edges en een toffe brief van Holly Black zelf. Dit pareltje staat weer prachtig in de kast! Maar een boek kan er nog zo tof uitzien, als de inhoud niks is, voelt het toch een beetje dubbel. Gelukkig is dit boek FANTASTISCH.
Jude is in een situatie waar ze constant achterom moet kijken of er niemand is die haar probeert een mes in de rug te steken. Toen ze de deal maakte met Cardan, dacht ze dat het allemaal wel goed zou komen. Maar nu, maanden later, komt et einde veel te snel in zicht en gaat er een hele hoop mis. Toch blijft ze haar vrouwtje staan. Ik ben dol op haar. Jude is een enorm complex personage die, als puntje bij paaltje komt, zichzelf altijd op de eerste plek zet. Hier kan ik alleen maar van genieten. Jude is een powerhouse en niet bang is om verder te gaan waar anderen stil blijven staan.
Ook Cardan is weer genieten in dit boek. Aan de ene kant is hij woedend over wat Jude hem heeft aangedaan, maar hij begint er steeds meer van te genieten, iets wat Jude niet verwacht had. Hij blijft, op zijn eigen…charmante manier proberen om toenadering te zoeken naar Jude, maar dit gaat allesbehalve goed. Hoewel je denkt hem volledig door te hebben, laat hij in een fantastische plottwist zien dat je Faeries nooit helemaal door kunt hebben.
Een ander personage dat ik in dit boek ontzettend interessant vond, was Nicasia. In deel 1 was het toch maar een irritant kind dat in de weg zit, maar in dit deel leer je veel meer over haar kennen en de onderwaterwereld waar ze vandaan komt, iets wat een belangrijk onderdeel in dit boek vormt. En wat is dit prachtig uitgelegd. Hoe morbide die onderwaterwereld ook is, ik zou er met veel plezier naartoe gaan. Nicasia word toch echt een personage waarvan je gaat houden om haar te haten en ik vind het geweldig.
Door het hele boek heen voel je dat je ergens naartoe werkt. Op sommige momenten wordt het hierdoor wat langdradig, maar wanneer je eenmaal op het punt bent, kun je niet anders zeggen, dan dat het volledig waard was. Door het hele boek zit je op het puntje van je stoel en kun je niet wachten wat het volgende is wat er gaat gebeuren. En toch zie je het totaal niet aankomen. Ik genoot nog meer van dit boek dan van deel 1. De intriges, de plottwists, de personages, wat een fantastisch boek. Ik kan niet wachten wat deel 3 gaat brengen!
9/10
Geschreven door Holly Black
Uitgegeven door Boekerij
Toen Jude zeven was, kwam er een vreemde man langs: een man met gekke kleren, puntige oren en een donderstem. Voor Jude wist wat er gebeurde, haalde hij een zwaard tevoorschijn en vermoordde daarmee haar ouders. Jude en haar zusjes moesten met hem mee, ver weg naar het elfenland Elfhame. Tien jaar later is Jude een opstandige jonge vrouw. Ze heeft het zwaar in Elfhame: ze wordt gediscrimineerd om haar menselijke afkomst en soms zelfs bedreigd. De arrogante prins Cardan is het ergst van allemaal, dus waarom krijgt ze het altijd zo warm als hij in de buurt is? Het tij keert als Jude door Cardans broer, kroonprins Dain, wordt ingeschakeld als spion. Naarmate haar spionnentraining vordert, krijgt ze meer zelfvertrouwen en maakt ze nieuwe vrienden. Eindelijk lijkt ze haar plek te hebben gevonden. Maar in Elfhame is niets wat het lijkt, en wie hoog vliegt, kan diep vallen…
Ik ben verliefd op deze serie. Al zeker twee jaar. Ik heb het eerste deel ooit in Engeland gekocht en ik was meteen verkocht. Maar toen ik hoorde dat hij vertaald werd, was ik zo blij, het boek is het zo waard. Maar ik had echt niet verwacht dat hij zo mooi zou worden! De prachtige gouden randen, de hidden cover en vooral de prachtige illustraties. Ik ben verkocht. Maar genoeg over het uiterlijk.
Dit boek is van begin tot einde een rollercoaster. In een doolhof. Elke keer dat je denkt dat het verhaal een bepaalde richting in gaat, blijkt het uiteindelijk weer niet te kloppen en ga je een onverwachte zijlijn in die je niet eens zag aankomen. En dit gaat door tot de laatste pagina’s. Het is niet vaak dat ik nog verrast word, maar dit boek heeft me constant op het verkeerde been gezet.
Ik heb een flinke girl crush op Jude. Ze is badass, slim, stoer, ontzettend onsubtiel en ik vind het heerlijk. Ze is fantastisch. Ik hou van hoofdpersonages die hun nadelen tot een voordeel omvormen, zonder dat ze ineens allemaal speciale krachten krijgen. Jude werkt hard om haar doelen te bereiken en is niet bang om er slachtoffers voor te maken.
Ik lees regelmatig boeken zowel in het Engels als Nederlands, en er zijn wel wat momenten waarop ik een beetje hik tegen de vertalingen, maar bij dit boek had ik dat totaal niet. De vertaler heeft perfect de tone of voice overgenomen die hoorde bij dit boek en alles zo mooi geschreven. Hier kon ik dan ook erg van genieten.
Ik heb ontzettend genoten van dit boek en ben Boekerij dan ook erg dankbaar om ambassadeur te zijn van deze serie. Ik vind het zo heerlijk als boeken me verrassen en er badass personages in voorkomen. En al helemaal als zulke fantastische verhalen ook nog eens in een wonderschoon jasje zijn gestopt. Ik kan nou al niet wachten om de volgende delen te bewonderen, maar daar moeten we nog even geduld voor hebben. Maar deze prachtige serie is dat zeer zeker waard!
8/10
Bryce Quinlan geniet met volle teugen van alles wat Crescent City te bieden heeft. Maar dan worden er meerdere gruwelijke moorden gepleegd en stort haar leven volledig in. Twee jaar later doet ze alles om zich zoveel mogelijk af te leiden. Maar wanneer de moorden weer beginnen, wordt Bryce gedwongen samen met de gevallen engel Hunt Athalar op zoek te gaan naar wie of wat de boel op zijn kop zet. De vraag is, is de waarheid de consequenties waard…?
Ik kon niet wáchten om dit boek te lezen. Ik ben erg fan van de boeken van Sarah J. Maas, maar regelmatig zijn haar eerste delen niet altijd even sterk in mijn mening. Dus ik was benieuwd hoe dit zou zijn met haar eerste adult verhaal. Dus ik dompelde me volledig onder in dit verhaal, wat ook niet moeilijk was met 936 pagina’s…
Lees de rest van mijn recensie hier op Fantasywereld.
Mijn eerste evenement als ‘officieel’ bedrijf is een feit! Ik organiseer een Wrede Prins avond in bibliotheek Rotterdam! Op deze avond gaan we napraten over het boek, is er een mogelijkheid om standjes te bezoeken en zullen we een quiz doen rondom het eerste boek van de serie. Bij deze quiz zijn er leuke prijzen te winnen, waaronder een E-Reader!
Inloop is vanaf 18.30 en om 19.00 zullen we daadwerkelijk beginnen met het programma. Om 21.00 is het afgelopen. De entree voor het evenement is 5,- en hiervoor krijg je een leuke avond, lekkere drankjes en een toffe goodiebag.
Meer info en programma onderdelen zullen geplaatst worden op het Facebook evenement. Deze kun je hieronder vinden. Ben jij erbij?
Klik hier voor het Facebook evenement
Vaak hoor ik mensen zeggen dat ze Hof van IJs en Sterren een nutteloze toevoeging vinden aan de Hof van Doorns en Rozen storyline. Nou heeft iedereen het recht op zijn eigen mening, maar wil met dit blogje uitleggen waarom ik dit zelf niet vind.
Lees niet verder als je het boek niet gelezen hebt, er staan spoilers in deze blog!
De originele trilogie van Hof van Doorns en Rozen is een high fantasy, gevuld met actie. Dat is dit boek dus niet. Hof van IJs en Sterren is een boek over hoe je dealt met de nasleep van oorlog en het dealen met trauma en verlies, en het herbouwen van je leven na dit alles. Het heeft geen actie, maar geeft de lezer juist een dieper zicht op de gedachtegangen en moralen van zowel de hoofdkarakters als de, op dit moment, bijrollen. Maar als de actie hetgeen was wat je het meest boeide, dan is dit boek inderdaad niks voor jou.
Iets wat ik bijvoorbeeld zelf heel mooi vond was aan dit boek, was dat we veel meer leerden over Cassian. Over zijn geschiedenis en zijn moeder en waarom het toch zo belangrijk voor hem is dat de vrouwen ook getraind worden, en niet alleen de mannen. Vaak werd hij geportretteerd als een grappige bruut, maar nu krijgen we meer een inzicht in wie hij daadwerkelijk is.
Zelfs al haat ik Nesta met het vuur van een duizend zonnen, ik vond haar hoofdstukken in het boek ontzettend interessant. Ze is iemand die echt niet kan dealen met haar verdriet en heeft haar gevoelens afgestompt. Ik vind dat Sarah haar hoofdstukken heel goed en gedetailleerd heeft beschreven. Je begint steeds meer te begrijpen waarom ze is hoe ze is.
Maar het beste gedeelte van dit boek vond ik Feyre’s hoofdstukken. In deze hoofdstukken ontdek je stapje voor stapje hoe Feyre steeds meer haar trauma’s een plekje geeft door deze te schilderen, en om uiteindelijk dit ook te gebruiken om kinderen met trauma’s te helpen. Ik denk dat Sarah de lezer hiermee ook een wijze les wil geven van, probeer je trauma’s een plaats te geven, door trauma’s van je af te schrijven/tekenen/schilderen en deze een fysiek plekje te geven. De stappen die Feyre doorgaat in dit boek om dit te doen, kunnen ook echt een steun zijn degenen die dit nodig hebben.
Ja, de veel te overdreven seksscène was niet echt passend bij de rest van het boek, maar ik denk dat we maar moeten accepteren dat wat Sarah ook schrijft, smut er maar gewoon bij hoort ;).
Voor iedereen die uitkeek naar meer actie, is Hof van IJs en Sterren zeker geen aanrader. Maar voor iedereen die wil zien hoe onze favoriete personages op realistische wijze dealen met de nasleep van traumatische ervaringen, kan dit boek van serieuze waarde zijn. En mocht je nou gewoon zin hebben in een flink over de top seksscène, dan veel plezier!
Throne Of Glass is mijn favoriete boekenserie ooit. Ik ontdekte de serie toen deel 3 net uit was in het Engels en ik was meteen verliefd. De wereld, de personages, de geweldige verhaallijn, ik hield ervan. En dat doe ik nog steeds. Jaar na jaar genoot ik ontzettend van elk boek dat weer uitkwam. Tot 23 oktober 2018, toen het laatste deel uitkwam in het Engels. Wat heb ik me een potje gejankt, zeg. We zijn nu precies een jaar verder en er helemaal overheen ben ik nog niet. Zelfs al komt The World of Throne Of Glass er nog aan, het verhaal is toch echt wel voorbij. Dit blogje is voor iedereen die er net als ik nog moeite mee heeft, of juist net klaar is met de serie en emotionele steun nodig heeft. Hier wat tips:
Herlees. Opnieuw en opnieuw. Ik heb op dit moment de hele serie rond de 4 keer herlezen, maar Queen Of Shadows waarschijnlijk al rond de 10 keer. Don’t judge. Het hoofdstuk met de reünie-scène is nog steeds mijn go-to scene als ik even wat liefde nodig heb. Daarnaast, voor degenen die alleen de standaard boeken heeft gelezen en helaas niet de speciale edities heeft kunnen fixen, er is een heel lief persoon op Tumblr die een exclusieve scene uit Heir Of Fire heeft uitgetypt voor de liefhebbers. Als je altijd al hebt willen weten waarom Aelin The Fire-breathing Bitch Queen wordt genoemd, lees deze scene dan snel!
Merchandise. Merchandise is iets wat je kunt vasthouden terwijl je tranen met tuiten jankt. Of het nu prints of bookmarks of andere merchandise is, het is ideaal. Mijn ultimate favorite? Funko’s. Ik heb helaas nog maar één TOG funko, maar ik hoop er later zeker meer in mijn handen te krijgen. Dan kan ik al mijn geliefde personages vasthouden terwijl ik huil. Wat ik dan ook zeker ga doen.
Lees andere boeken in dezelfde stijl. Ik weet het, op dit moment denk je dat je nooit meer een ander boek kunt lezen, omdat niks kan vergelijken met TOG, maar dat wordt gelukkig beter. We hebben gelukkig nog steeds de ACOTAR boeken, waar nog een nieuw boek van uit gaat komen. Daarnaast zijn er meer boeken die ik je zeker kan aanraden. Éen daarvan is zonder twijfel To Kill A Kingdom van Alexandra Christo. Krachtige vrouwelijke personages? Check. Goede fantasy verhaallijn? Check. Een hardhoofdige mannelijke personage? Zeer zeker check! de Touching Juliette serie is ook een aanrader. Juliette is dan niet even badass als Aelin in mijn mening (maar even serieus, wie is dat überhaupt wel?), maar ze is nog steeds heel tof, het verhaal is ontzettend goed en de mannen zijn ook zéker niet verkeerd! ‘Looking at you, Kenji *wink*. En een nog relatief nieuw boek, maar ontzettend goed, en ook zeker passend in de genoemde kaders is A Curse So Dark And Lonely. Zeker een aanrader als je van Belle en het Beest houdt in een interessantere omgeving.
En, last, but not least, probeer het te accepteren. Ja het is moeilijk. En ja, ik huil nog steeds tranen met tuiten en eet liters aan Ben & Jerry ijs elke keer dat ik Kingdom Of Ash lees. Maar wat was het een geweldige afsluiter van een fantastische serie. Nee, hij was niet perfect, en ja, ik had graag bepaalde dingen anders gezien, maar ik ben nog steeds ontzettend tevreden met het einde wat we gekregen hebben. Zelfs al ben ik nog steeds niet over een aantal doden heen. TOG fans, jullie weten wat ik bedoel… *pakt tissues en Ben & Jerry.*
