‘Word volwassen, Eve Brown’ van Talia Hibbert gaat over Eve, de wildste van de drie zussen Brown. Hoe ze ook haar best doet om alles goed te doen, het gaat altijd mis. Wanneer ze een dure bruiloft van iemand verpest, wordt het haar ouders te veel. Tijd dat Eve volwassen wordt! Ze solliciteert bij de bed & breakfast van Jacob Wayne, maar hij ziet dat niet zitten. Totdat Eve hem aanrijdt met haar auto en hij zijn arm breekt. Binnen no time is Eve zijn leven binnengedrongen. Hoe meer tijd ze met elkaar spenderen, hoe dichter ze naar elkaar toe groeien.
Ik heb enorm genoten van zowel deel 1 als deel 2 van de Brown Sisters serie. Één van de redenen waarom ik zo fan ben van deze serie, is omdat de personages zo realistisch geportretteerd worden. Vaak heb je in romance boeken dat je een vrouw hebt met problemen en de perfecte man die haar komt redden, maar in deze boeken zijn beide personages flawed en hebben ze niet-typische problemen. Bijvoorbeeld Red, in deel één , werd fysiek en geestelijk mishandeld door zijn ex. Iets wat je in verhalen vaak bij vrouwen ziet gebeuren, maar niet specifiek bij mannen. Ik keek er dan ook naar uit om te zien wat Talia met dit deel zou doen, vooral omdat er ook een autisme aspect in zit, iets waar ik zelf graag meer aandacht voor zie.
Op het begin vond ik Eve ontzettend irritant. Ze geeft snel op en ziet niet de consequenties van haar ouders, aangezien haar ouders toch wel altijd een valnet voor haar hebben. Maar hoe verder je in het verhaal komt, hoe meer je begrijpt hoe haar persoonlijkheid is ontstaan en gaat ze een enorme groei door. En dit is zeker wel deels dankzij Jacob, maar vooral doordat ze leert weer op zichzelf te vertrouwen. Van de drie Brown sisters is Eve zonder twijfel degene die het meest groeit door het verhaal heen, iets wat ik altijd enorm belangrijk vind in boeken. Ik heb Eve daardoor ook zeker in mijn hart gesloten en weet zeker dat ik – als ze een echt persoon was geweest – het enorm goed met haar had kunnen vinden.
Jacob was precies wat ik van Talia had gehoopt dat hij zou zijn. Al vroeg in het verhaal wordt er vermeld dat hij autisme heeft, en helaas heb ik al meerdere keren gelezen in boeken dat een personage (vaak een bij personage) autisme had en dat dit de hoofdpersoon natuurlijk heel erg in de weg zat, een verhaallijn die ik echt bloedirritant vind. Gelukkig (en tegelijkertijd als verwacht) is Jacob totaal niet zo geschreven. Autisme betekent namelijk helemaal niet dat iemand ineens incompetent is, vaak kan het ook nog eens het exact tegenovergestelde zijn, namelijk. Jacob is een heerlijk koppig persoon met zijn eigen Bed en Breakfast die totaal niet kan koken, maar wel ontzettend goed is in het netjes onderhouden van de business. Op het begin dacht ik echt, hoe kunnen deze twee personen in hemelsnaam goed samen werken, maar Jacob brengt het efficiënte en de liefde door zijn werk heel netjes en precies te doen en Eve is daarentegen vooral heel warm en liefdevol en legt de focus op de ervaring goed maken voor de gasten.
Het verhaal begint als een goede enemies to lovers/ grumpy x sunshine en als er een trope is waar ik goed op ga, is het dat wel. Hoe goed de verloop gaat van tegen elkaar bikkelen uit irritatie tot juist bikkelen tegen elkaar uit liefde is ontzettend soepel. Ik heb alweer bij een aantal scenes hardop gelachen, wat voor mij automatisch al een pluspunt is. Een aspect waarvan ik vermoed dat mensen er tegenaan kunnen vallen, is dat ze ontzettend snel van elkaar leuk vinden naar houden van gaan. Ik kan dit enigszins begrijpen, want het is inderdaad wel snel, maar zowel Jacob als Eve denkt hier uitgebreid over na, of dit niet een aspect is van de chemie tussen de lakens, of dat het daadwerkelijk zo is. Ik ben zelf iemand die in een gelijkende situatie heeft gezeten. Ik heb na nog geen 2 maanden al gezegd dat ik van mijn partner hield, en toen hadden we elkaar pas 5 keer in het echt gezien. Soms weet je het gewoon en ik vind dat dat hierin goed uitgelegd is en duidelijk gemaakt is dat dit geen whirlwind romance is, maar écht.
Natuurlijk heeft elk boek van Talia een beetje hetzelfde draaiboek. Twee personages waar eerst een soort probleem tussen is, ze groeien naar elkaar toe, ze worden verliefd, er komt een dramatische climax en daarna wordt het opgelost. De climax is een element dat ik altijd erg interessant vindt, en ik merkte in de vorige delen dat deze soms nogal erg makkelijk zijn. In dit geval was dat ook wel een beetje, maar vond ik het wel beter uitgewerkt. Ik zal geen details geven, want spoilers, maar ik vond de beredenering van Jacob wel erg logisch, wetende hoe zijn jeugd in elkaar zit en hoe mensen vaak met hem om zijn gegaan. Er was geen enkel moment dat ik dacht, o jee, dit komt echt niet meer goed, maar vond hem wel goed beredeneerd.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de romantische scene na de climax net iets té veel van het goede vond. Romantisch oké, maar dit voelde voor mij net een beetje te overdreven. Zowel deel één als twee had een specifieke romantische liefdesuiting scene, maar deze duurde me denk ik net iets te lang. Dit is wel echt persoonlijke smaak, maar aangezien ik dit bij de eerste twee delen helemaal niet zo had, wilde ik het toch wel benoemen, omdat ik me afvroeg of jullie mogelijk hetzelfde hadden.
Ik vond dit laatste deel in de Brown sisters een ontzettend goede afsluiter van deze topserie. Ik denk ook dat drie precies het juiste aantal hiervoor was. Eve en Jacob zijn een duidelijk voorbeeld van een koppel dat in basis heel anders is, maar elkaar daardoor juist heel goed aanvullen. Ik heb weer een hoop afgelachen en ben blij dat Talia Hibbert een autistisch personage op de juiste manier heeft verwerkt. Zeker een aanrader voor de romance liefhebbers, met op momenten wat meer diepgang.
9/10
Danika Brown weet wat ze wil: zakelijk succes, bekendheid en casual seks om de stress te verlichten. Van romantiek wil ze niks weten. Als bewaker en ex-rugbyspeler Zafir Ansari haar redt bij een mislukte brandoefening, gaat een video viral en het hele internet shipped #DrRugbae. Dani wil graag met hem het bed induiken, maar absoluut geen relatie. Het enige wat ze van hem wil is casual seks. Zaf blijkt echter een hopeloze romanticus te zijn…
‘Snap de hit, Dani Brown’ is het tweede deel van de Zussen Brown-serie van Talia Hibbert.
Ik vond deel 1 Zoek het uit, Chloe Brown echt fantastisch, dus toen deel 2 werd aangekonigd, kon ik echt niet wachten om verder te gaan. Dani klonk meteen als een ontzettend toffe bad bitch, dus ik sprong met veel plezier in dit boek. Hoewel ik Dani geweldig vond, moet ik zeggen dat Zaf voor mij echt wel de meest interessante karakter was.
Zaf komt over als een norse, grote kerel bij veel mensen, maar is eigenlijk een romance lezende lieverd met een hart van goud dat makkelijk breekt. Hij heeft meerdere dierbare mensen verloren die dicht bij hem stonden, waar hij het ontzettend moeilijk mee heeft gehad, maar wat hem wel heeft gevormd tot het mooie mens wat hij is. Ik vind dat iedereen een Zaf in hun leven verdient, of het nou als beste vriend of als partner is!
Talia Hibbert is erg sterk in het schrijven van realistische karakters. Maar wat ik vooral fijn vind, is dat ze niet voor de ‘makkelijke’ keuze gaat. Heel vaak is een karakter in een boek met een angststoornis een vrouw en niet een beer van een vent, terwijl júist iedereen een angststoornis kan hebben. Ik vond het dan ook weer zo fijn om dit te zien in dit Brown boek. In de vorige vond ik het ook al zo sterk dat problemen niet gender-focused waren. Daar mogen veel auteurs echt wel een voorbeeld aan nemen.
Liefde kon zoveel pijn doen, maar fuck, wat was het goed.
Zafir Ansari
En natuurlijk was dit boek weer ontzettend hot en heavy. De aantrekkingskracht tussen Zaf en Dani was van een kilometer te merken. Ze werken ontzettend goed samen, maar de momenten dat ze juist heel geforceerd probeerde te flirten waren ronduit hilarisch. Ik heb een paar keer hardop gelachen. Geen spoilers, maar dat moment in het restaurant dat ze elkaar wilden voeren? Ik moet meteen weer lachen nu ik eraan terug denk.
Er zijn een aantal tropes die toch al wel erg vaak zijn gedaan en zo ook de fake-dating trope. En heel eerlijk, soms word ik er ook wel een beetje moe van, vooral omdat de reden vaak totaal nergens op slaat. Maar ik had dit bij dit pareltje totaal niet. De fake-dating reden was aandoenlijk en het was toch wel erg duidelijk dat de relatie allesbehalve fake was.
Ik had dit bij het vorige boek al een beetje, maar confrontatie schrijven is niet Talia’s sterkste kant. Vooral niet omdat de koppels al zo sterk zijn dat je je afvraagt hoe die überhaupt opgebroken konden worden. Dat had ik in dit geval ook al snel. Ik begreep de onzekerheden waaruit het onbegrip ontstond, maar ik vond de climax niet heel erg spannend daarin. Ik had daar gelukkig weinig moeite mee, omdat ik ook absoluut niet wilde dat er iets tussen hun tweeën gebeurde.
Dit boek was een waardige opvolger in de Brown series. Dani was een absolute queen waar we allemaal een voorbeeld aan zouden moeten nemen en we moeten ontdekken hoe klonen werkt, zodat we honderden Zafir’s in de wereld kunnen zetten. Ik heb enorm gelachen, maar mijn hart is ook meerdere keren voor beiden gebroken. Door hun geschiedenis werken ze juist zo goed met elkaar. Dit boek is een aanrader voor iedereen die flink wil genieten van een goede romance, met ook een aantal traantjes waar je daarna weer doorheen lacht.
9/10
Koop Snap de hint, Dani Brown hier!
Geschreven door Talia Hibbert
Uitgegeven door Zomer en Keuning
Chloë is niet de average hoofdpersoon in een romance: ze is chronisch ziek, een computernerd en ze was bijna dood. Die gebeurtenis zet haar aan tot het opstellen van een lijst vol buitenissigheden, zoals dronken worden, motorrijden, betekenisloze lekkere seks hebben én iets slechts doen. Enter Redford Morgan, een klusjesman met tattoos, een motor en de sexappeal van duizend Hollywoodacteurs bij elkaar. Red is ervan overtuigd dat zijn leven totaal niet matcht met dat van de brave Chloë, maar ze blijken meer gemeen te hebben dan ze ooit hadden gedacht.
Toen ik hoorde dat Zomer en Keuning de Brown Sisters boeken ging vertalen, was ik zo enorm enthousiast. Ik had al heel wat positieve verhalen gehoord, dus keek er enorm naar uit. Maar of hij de hype waard was? Spoiler Alert, dat is een volmondig ja!
Chloe is een ontzettend interessant en complex personage. Ze heeft ontzettend veel meegemaakt, waardoor ze zichzelf heeft afgesloten van de wereld. Maar wanneer ze op een dag bijna in een dodelijk ongeluk terecht komt, besluit ze het roer om te gooien en een lijstje te maken met wat ze allemaal mee wil maken. Wat ik zo mooi vond aan het lijstje, was dat het niet meteen met gigantisch grote dingen begon, maar juist wat kleiner. Wat ook logisch is, want Chloe moet dit ook stapje voor stapje doen. Ze is namelijk chronisch ziek, waardoor ze altijd pijn heeft. Wanneer ze de hulp krijgt van de o zo vervelende Red, gaat het steeds sneller. Ik vond Chloe zo ontzettend leuk, omdat ze zo echt is. Door alle heftige gebeurtenissen en teleurstellingen heeft ze een gigantisch muur om zich heen gebouwd. Ze is sarcastisch en hardvochtig en I love it. Ze werkt hard om altijd voor haarzelf te zorgen, zelfs wanneer ze juist ook een keer hulp nodig heeft. Ze is koppig, maar tegelijkertijd ook zo enorm lief en zorgend. Daarbij worden chronisch zieke mensen vaak afgebeeld als zwak, terwijl dat helemaal niet het geval is. Zo ook niet in Chloe’s geval. Ze is juist zo ontzettend sterk, zelfs wanneer alles tegen zit.
Red is de man die ik voor iedereen zou willen kopiëren en plakken, want wat is dat een fantastische man. Vaak is het zo dat in romance novels de man echt perfect is, en dat vind ik soms net iets te overdreven, maar hierin is het wel zo, juist omdat hij ook wat imperfecties heeft. Zijn vorige relatie heeft hem zo veel pijn gedaan, waardoor hij enorm onzeker is geworden. Ik kon het ook erg waarderen dat dit in het boek zat, want mentale en fysieke mishandeling is vaak iets dat alleen afgebeeld wordt van man naar vrouw, terwijl dit andersom natuurlijk net zo erg is, maar minder aandacht krijgt.
Hun relatie is zo ontzettend goed omdat er veel dingen zijn waar ze aan moet werken en ze elkaar goed kunnen helpen. Een relatie is geen oplossing, maar kan op een gezonde manier wel enorm helend werken. En dat is in hun geval ook zeker zo. Natuurlijk moet er ook een flink conflict in het verhaal zitten, en dat was ook zeker zo. Ik heb vanuit veel kanten gehoord dat mensen zoiets hadden van ja, maar dit is makkelijk op te lossen met een goed gesprek. Maar die houden geen rekening mee met hetgeen wat ze meegemaakt hebben. Dan is zoiets een heel stuk makkelijker gezegd dan gedaan, omdat, zelfs als je elkaar vertrouwt, geschiedenis niet uit te gummen is en er altijd een kleine angst is dat deze zich herhaalt. En als je dan in een situatie belandt waarbij je het gevoel hebt alsof dit het geval is, ga je van het ergste uit en staan die muren weer steevast om je heen, wat de ander ook zegt.
Dit boek was swoonworthy, emotioneel, grappig en gewoon ronduit fantastisch. De spice was ook heerlijk heet. Dit boek was realistisch van begin tot einde, wat het juist zo ontzettend goed maakte. Geen perfecte mensen op de covers van standaard romannetjes, maar een koppel met ieder zijn eigen issues waar ze samen aan werken en elkaar aanvullen. Een romance zoals we die onszelf ook gunnen!
9/10
