Geschreven door Kim Liggett
Uitgegeven door Best Of YA
Meisjes hebben magie. De magie om mannen te verleiden en andere speciale krachten. Voordat ze zestien worden, worden ze naar de bossen gestuurd om daar een jaar te leven en hun magische krachten te verliezen. Maar voordat het zo ver is, worden bepaalde meisjes uitgekozen om te trouwen met een man uit het dorp. Thierry is hier niet bang voor. Ze weet dat niemand met haar wil trouwen en zij wil dit zelf ook echt niet. Ze droomt over een wereld waar vrouwen een beter leven hebben, zelfs al is dromen verboden. Maar dan is het tijd voor haar genadejaar en niets is wat het lijkt, vanaf het moment dat de meisjes uitgehuwelijkt worden. Hoe gaat Tierney het overleven, wanneer niet alleen de stropers hun vijand is, maar ze dit allemaal voor elkaar zijn…?
Dit boek was…mindblowing. Ik was verkocht vanaf de eerste pagina. Voordat ik aan dit boek begon, was ik bang dat het weer erg manhatend zou zijn, iets wat ik helaas de laatste tijd veel zie in feministisch ingestelde boeken, maar bij dit boek was dit totaal niet in. De mannen in het dorp weten echt niet beter, en er zitten zowel goede als slechte mannen tussen, wat het verhaal veel realistischer maakt. Ik kreeg vanaf het begin al meteen Hunger Games vibes, maar waar deze nog redelijk zachtaardig is, is deze keihard.
Tierney is een van de beste personages waar ik ooit over gelezen heb. Een feministische vrouw in een male focused society is natuurlijk al erg heftig, maar Tierney probeert toch altijd weer het juiste te doen, zelfs al zit iedereen haar tegen. Zelfs wanneer de andere meisjes uit het Genadejaar haar tegenwerken, blijft zij alles doen om ze te helpen. Ze is vooruitstrevend, zorgzaam en slim. Ik heb me op geen enkel moment geïrriteerd aan haar personage, ze is zo boeiend.
Ik wist daarentegen niet wat blindende haat was, totdat Kiersten in beeld kwam. Wat. Een. Bitch, niet normaal. Ik vind Kim Liggett daardoor alleen maar nog beter worden als schrijfster. Want hoe goed is een boek zonder een echte slechterik? En hoewel je Kiersten toch wel snapt, haat je haar toch zo intens met alles wat ze flikt door het boek heen. Ik heb nog nooit eerder zo gewenst dat een personage zou sterven, of dat daadwerkelijk gebeurt, ga ik natuurlijk niet zeggen ;).
Het mooiste aan het boek vond ik toch wel de ontdekkingen die je doet op het einde. Je wordt regelmatig op het verkeerde been gezet en op het einde krijg je antwoorden op vragen waarvan je eigenlijk niet eens wist dat je ze had, wat het verhaal des te beter maakte. Ik heb er zelfs over nagedacht om het boek nogmaals te herlezen of ik bepaalde dingen had kunnen zien aankomen, maar hier was mijn TBR het helaas niet mee eens.
Wat een snoeihard, misselijkmakend, hartbrekend en prachtig juweeltje is dit boek zeg. Ik kan niet wáchten om te zien wat Elizabeth Banks met de film gaat doen, ik kijk er nu al naar uit om nogmaals flink te haten op Kiersten en daarnaast liggen ook de zakdoekjes al klaar…
10/10
