Geschreven door Kerri Maniscalco
Uitgegeven door Little, Brown & Company
Audrey Rose Wadsworth is nieuwsgierig. Terwijl de dames van haar leeftijd en afkomst drukker bezig zijn met thee drinken, naaien en roddelen, is Audrey druk bezig met het ontleden van een lichaam. Dit moet natuurlijk wel in het geheim, want het is tegen alles waar haar familie voor staat, maar haar oom heeft geen keuze. Met een seriemoordenaar rondlopende, is elke hulp meegenomen… Samen met de intelligente, maar arrogante Thomas Crasswell gaat Audrey op zoek naar de moordenaar. Maar wat als deze een stuk dichterbij dan verwacht is…
Ik keek ontzettend uit naar dit boek. Veel mensen hadden het me geadviseerd en het klonk ook echt goed, dus ik kon niet wachten om eraan te beginnen. Als echte Sherlock fan was het alweer lang geleden dat ik een goede whodunnit had gelezen. Helaas was dit het niet.
Er waren best wel wat goede dingen aan dit boek. De schrijfstijl was prachtig en paste erg goed bij de tijd waarin dit boek zich afspeelt. Daarnaast vond ik Audrey een fantastisch karakter. Ze is vrouwelijk en prachtig, maar ook nieuwsgierig en krachtig, iets wat ik erg kan waarderen in een vrouwelijk karakter. Ik genoot veel van haar scenes. Behalve op de momenten dat Thomas Cresswell in beeld kwam.
Voordat ik dit boek ging lezen, had ik veel goeds gehoord over Thomas, maar ik vond er helemaal niets aan. Hij is het typische wannabe charmante en arrogante typetje waar ik niks mee heb. Ik vind persoonlijk de originele, autistische Sherlock nog charmanter dan deze kerel. En ook Audrey irriteerde zich regelmatig aan hem, maar als hij dan ook maar iets zei dat in de buurt kwam van een compliment (meestal in de vorm van een compliment naar zichzelf), vond ze hem ineens helemaal charmant. Ik begreep er niks van. Op sommige momenten had hij wat mooie sarcastische momenten, maar over het algemeen vond ik hem een onnodig karakter.
Maar hetgeen waar ik het meest teleurgesteld over was, was de dader. Geen zorgen, ik blijf spoilerloos, maar ik zag op 10% van het boek de dader al mijlenver aankomen. Het was zo overduidelijk! Maar nee, het vingertje werd constant naar een ander karakter gewezen, waardoor je juist wist dat dat het niet was. Ik wilde het liefst al deze scenes overslaan. Helaas was dit dan ongeveer de helft van het boek geweest.
De beredenering waarom The Ripper deed wat hij deed, vond ik wel erg interessant. Het was een reden die ik niet meteen aan zag komen, maar die ik wel logisch vond! Daarentegen waren er wel losse eindjes die iets te makkelijk geknoopt werden. Zoals de achterliggende reden waarom de Ripper de vrouwen verminkte. Die was totaal niet logisch en ook niet passend bij de rest van The Ripper’s logica. Ook dat was weer erg teleurstellend.
De schrijfstijl zelf was prachtig, waardoor ik het wel fijn lezen vond en daarbij vond ik Audrey zelf erg interessant. Maar Thomas, totaal niet mijn ding. Ieder zijn smaak, maar zeker niet de mijne. Geen idee of ik het tweede deel ga lezen. Ik vond het verhaal wel interessant klinken. Maarja, dat vond ik bij dit deel ook, en kijk wat daaruit kwam…
5/10
